SİZİN DAMARLARINIZDAN AMERİKAN PETROLÜ AKAR BİZİM DAMARLARIMIZDAN TÜRK KANI..

Ölü Sayılır..
Şehit sayılmaz.
Bir şehidimizin kanıda bin şehidimizin kanıda aynı yere akar. Aynı yerde toplanır..
Acılarımız gibi..
İnsan ölür.
Şehitler ölmez..
Kübrayı adalete sığmaz canları.
Ülkedir onlar. Gelecektir. Yarınlarımızdır..
Uğruna can verdiğimiz, kan verdiğimiz topraklarımızdır..
Türkiye gibiyiz. Acıları bir ucundan tutarak yüreklerimize gömenleriz..
Barışı severiz biz. Savaşları yenmek için..
Özgürlüğü severiz. Esarete zincire vurmak için.
Aydınlığa siper ederiz bedenlerimizi karanlığa kul olmamak için..
Onun için kaç masum beden düşmüştür masum toprakların bağrına saymayız. Sayamayız..
Kimi son kez öptüğünü bebeğini bilmeden, kimi sevdiğine koşabilmenin ateşiyle yanarken, kimi eşleriyle ısmarlaşırken bir veda türküsünün arkasından söyleneceklerini bilmiyorlardı..
Bir demir yığınına konulacak bir akar yakıtın insan kanından daha değerli olduğunu bilemezlerdi..
Ama şehitlerimizin hep birlikte bildiği bir türkü vardı yaradana giderken.
“Sizin damarlarınızdan Amerikan petrolleri akar. Bizim damarlarımızdan TÜRK KANI”..