HELVACI DURSUNALİ AMCA.

Köyün en iyi helva ustasıydı.
Belki 40 senedir görmedim.
Öldüyse Allah gani gani rahmet eylesin.
Öyle bir helva keserdiki kağıt helva gibi olurdu..
İki helva bıçağı vardı. Nacak gibiydi.Vurdumu helvaya çat çat ederdi.
Cevizi bol koyardı Dursunali amca.
Hele düğünlere bayramlara helva yetiştiremezdi.
Köyde düğün olduğunda erkenden düğüne gider dört gözle dursunali amcayı beklerdik elimizde 25 kuruşla.
Sıra gelmezdi bazen.Helva biterdi.
Bir keresinde helva kalmamıştı. Ağlamaya başlamıştım. O kadar çok helva yiyesim gelmiştiki.
Rahmetli komşu abim Hüsnü abi aldığı helvayı bana vermişti. O gün köyün en mutlu çocuğu olmuştum.
Hüsnü amca en azından köyde çocukluğumu adam yerine koymuştu
Bembeyaz örtüsü vardı helva teknesinin.
Dursunali amcada tam düğüne göre giyinir helvasını öyle satardı.
Bizim köyde tabanca çok havaya sıkılırdı. Gelenekti.
Köyün çocuklarıyla beraber boş kovan toplamaya çalışırdık.
İki kovan buldukmu doğru helva almaya giderdik.
Allah toprağını bol etsin dursunali amcamın hayatta değilse.
İyi adamdı. Yüzü gülerdi. Sohbeti çekilirdi.
Lakabı Delioğlanın dursunaliydi.
Helva gibi adamdı..