RAMAZANI BÖYLE YAŞAMAK…

Çarşamba akşamı iftar sonrası günlerdir yapmak istediğim yürüyüş için Akyazı sahiline indim. Gazi köprüsüne ulaşmakla birlikte yürüyüşe koyuldum.

Eski Ramazan ayında neler yaptığımı düşünürken kendimi, kültür merkezinin önündeki insan kalabalığının içinde, kültür merkezinin içinde bulmam bir oldu.

Kültür merkezinin önündeki, bahçesinde, içindeki manzara ise görülmeye değer, eski Ramazanlar geri gelmiş, bahçede koşuşan çocukların arasından kültür merkezinin içine giriş yaptığımda palyaçoların hoşgeldinleriyle başlayan seramoniyle tabir yerinde olacak başlıyor cümbüş, bir tarafta ORMEK öğretmenlerinin yaptığı eserler, diğer tarafta küçük miniklerimizin boyalarla kağıtlara yaptıkları rengarenk baskılı kağıtlar sergileniyor, diğer tarafta miniklerimiz yüz boyama sırasındalar, bir taraftan da balonlara şekil veren OBB görevlilerinin önünde hazırlanmış balonları almak için sıralanmış minikler, toplantı salonunda ise balonlar ellerinde etkinlik izleyerek çocukluklarını dibine kadar yaşayan miniklerimiz.

Kıskandım onları hem de çok, oturdum bir süre izledim memleketimizde böylesi bir etkinliği düzenleyen düşünenleri içimden tebrik ettim.

Kültür merkezinden çıkmak üzere hareket ettiğimde OBB’nin görevlileri birazdan büyükler içinde konferansımız var denilince beklemeye başladım.

Bu güzel ayda çocuklarımızın yanında büyüklerde unutulmamış, konferans için salona geçtim. Kürsüde Bahadır Yenişehirlioğlu, ne güzel bir memlekette yaşadığımızdan, emekli olduğunda böylesi güzel bir memlekette yaşamayı çok isterdim sözlerinin ardından konferansının ana konusunu anlatmaya başladı.

Dün gecenin öylesine etkisinde kaldım ki yaşadıklarımı dilim döndüğünce sizlerle paylaşmak istedim. Tebrikler Ordu Büyükşehir Belediyemizin Kültür Daire Başkanı Mehmet Altun ve ekibine sonsuz tebrikler ve teşekkürler…