Tel, tel dökülüyoruz.
Sanat”ta, sporda, ekonomide, siyasette.
Ve insanlıkta..
Acuze acuze var oluyoruz.
Betonda, duvarda, inşaatta ve kaptıkaçtılıkta..
Ve yok oluyoruz namussuzların arasında.
Dört yanımız gayya kuyuları gibi. Sahte cennet türküleri. Cehennem korkuları .
İşgal edilmiş gibiyiz. Ruhen, fikren, maneviyat yoksunu yarım zekalılarca..
Türklüğümüz bir garip durmuş şaşkaloz akşamların karanlık hutbelerinde..
Sahte kahramanlık destanları döner başımızda alıcı kuşlar gibi..
Ve sakin denizler bile hırsından köpürür , beyaz kabarcıklarıyla..
YARAB. Nasıl bir elzemdir bu.
Nasıl bir yakarıştır.
Boy boy fidanların nasıl baş eğmesidir yokluklara..
Neden serdengeçti yalnızlıklar vurur bu ülkeyi
Niçin avuçlarımızdaki yangınlar çoğalır.
Bir bahtı kara çıkmazlarda okunur ezanlarımız.
Şimdi rüzgarlar bile savurmuyor bayraklarımızı
Dalgalanmıyor makberler..
YARAB. Bu nasıl bir hınç. Bu nasıl bir öç”tür.
Hep çocuklar bir sahil bozgunundamı can verir.
Aklımıza mugayyet ol Allahım.
Çıldırıyoruz..
Dört yanımız gayya kuyusu.
Başımızda zebaniler..