Her topluluğun kendine özgü öğretileri duaları ve felsefeleri vardır.
İnsanın olduğu yerde hemen hemen ayni duyguyu, isteği paylaşmak mümkündür.
Ama bazı topluluklar özeldir.
Bir kitaptan Kızılderili öğretisi, duası ve Beyaz adama yanıtı sizler için derledim :

Öğreti
• Yaşarken ölüm korkusunun kalbine girmesine asla izin verme.
• İnancının karşısında, keder bir hiçtir.
• Başkalarının görüşlerine saygı göster ki, onların da sana saygı göstermesini isteyebilesin.
• Yaşamı sev; eksiksiz yaşa, yaşamındaki tüm şeyler güzel olsun.
• Yaşamını uzun yaşamak için gerekeni yap ve başkalarına da aynı amaç için yardımcı ol.
• Büyük ayrılış günü bir gün geldiğinde, soylu bir ölüm şarkısı hazırla.
• Bir dostla karşılaştığında veya uzaktan gördüğünde hatta yalnız bir yerde bir yabancı önüne çıktığında bir söz söyle veya muhakkak selam ver.
• Tüm insanlara saygı duy ama asla yaltaklanma.
• Sabah güneş doğduğunda, ışık için, yaşamın ve sağlığın için, şükret.
• Bulduğun besinler ve yaşam sevincin için şükret.
• Şükredecek bir neden bulamıyorsan, içindeki kusuru ara.
• Asla zehirli ateş suyuna (İçki) dokunma, o seni bilgelikten aptala çevirir ve görüşünün ruhunu çalar.
• Ölüm zamanı geldiğinde, kalbin ölüm korkusuyla dolmasın; böyle olanlar zamanları geldiğinde birazcık daha yaşamak için ağlayıp, dua ettiler ve bu yüzden farklı bir yaşamı yaşadılar.
• Kendi ölüm şarkını söyle ve bir kahramanın eve dönüşü gibi öl.
• Dünyaya bağlan ve orada saygıyla yaşa.
• Daima Büyük Ruh´a yakın ol.
• Seni izleyenlere daima saygılı davran.
• Daima tüm insanlığın hayrına çalış.
• Gereken her yerde yardımcı ve şefkatli ol.
• Doğru olmak için ne yapacağını bil.
• Düşüncelerine ve bedenine iyi bak.
• Emeğini en iyi amaca yönelt.
• Daima inançlı ve dürüst ol.
• Yaptıklarının tümünden sorumlu ol.

Bir Kızılderili Duası
• Oh, Büyük Ruh!
• Rüzgarlarla kimin sesini işitiyorum ve kim tüm dünyaya yaşam soluğunu veriyor? Beni işit.. Ben, küçük ve zayıfım, senin gücüne bilgeliğine ihtiyacım var.
• İzin ver güzelliklerde yürüyeyim; gözlerim kızıl ve mor günbatımını görsün.
• Bana el ver ki, senin yarattıklarını tutup saygı duyayım, kulaklarımı keskin kıl ki, sesini işiteyim.
• Beni bilge kıl ki, halkım için ne düşündüğünü anlayabileyim.
• Her yaprak ve kayada saklı olanı öğrenmem için gerekli dersleri öğret.
• Güce ihtiyacım var ama bir kardeşimden fazla değil; güç bana en büyük düşmanım olan kendimle savaşmak için gerekli.
• Sana temiz ellerle ve dürüst gözlerle gelmem için beni daima hazır kıl.
• Yaşam bir günbatımı gibi solarken, ruhum sana utançsız gelsin.
Şef Yellow Lark, Lakota Kabilesi

Beyaz adama yanıt !
Belki seni Yaratıcı´nın seni buraya bizi düzenlemek için gönderdiğini sanıyorsun. Eğer ben senin Yaratıcı tarafından düşündüğünü düşünseydim, seni teşvik ederdim. Ancak o zaman beni düzenlemeye hakkın olurdu. Beni anlamıyorsun fakat iş bu ülkedeki etkime gelince kendince beni anlıyorsun. Ben asla bu ülkenin benim ve bunun için seçildiğimi söylemedim. Bizi yönlendirmeye hakkı olan birisi yaptı ve bunu yapan bizi Yaratan güç olmalı. Benim iddiam benim toprağımda yaşama hakkımdır ve sana göre bu bir ayrıcalıktır. Kardeşim, senin Washington´daki babadan getirdiğin konuşmanı dinledik şimdi benim halkım sana cevap vermek için beni çağıracak. Rüzgarlar bu yaşlı çamlardan geçerlerken, terk edilmiş ruhların iniltilerini işiteceğiz. Eğer halkımın sesi işitilirse, bu anlaşma asla yapılmayacak. Ama ne yazık ki, onlar çevremizdeler, görülmezler ve işitilmezler, göz yaşları yağmurun damlalarına benzer. Ormanın derinliklerine sesleniyorum ama bana cevap gelmiyor. Çevremdeki her şey sessiz; artık sözcüklerim çok azalmalı ve artık birşey söylememeliyim. Sessiz olan kişi güneş batarken söyleyecek şeyi olmayandır...
Şef Joseph, Nez Perce Kabilesi

Bir Kızılderili Deyişi
“Bir insanı yargılamadan önce gökte üç ay eskiyinceye dek onun makosenleriyle (ayakkabısıyla) yürü...”
Dışarıdan bakınca pek çok hayat yanlış, mantıksız, delice görünebilir... Dışarıda kaldığın sürece insanları ve ilişkileri yanlış yargılayabilirsin... Yalnızca içinden, yalnızca gökte üç ay değişene dek onun makosenleri içinde yürüyerek; dürtüler, duygular, insanı farklı davranmaya yönelten nedenler anlaşılabilir...
Anlayış, bilgiçliğin kibriyle değil, alçakgönüllülükle doğar...