Şehr-i ramazan.
Her yanımız kan.
Filistin kan. Kudüs kan.
Kan yürekli çocuklar birbir düşüyor İsrail salvolarının ateş kumkumasından.
Öyleyse hoş geldin şehri ramazan..
Suriye’de kan. Afrinde kan..bedenlerimiz dolu dolu kan irkintisinden.
Kefiyeli beyler keyiflerinde cariye artıklarıyla saraylarında. Nerde din nerde iman..
Toprak çekiyor şehitlerimizi. Ülkem çaresiz .
Çanakkale Dumlupınar ayaklandı geliyor. Bir siz duymuyorsunuz mısırın sağır sultanları.
Nükleer kusuyor çocuklar. Misket aralarında uykuya dalmış.
Doğuda kan. Ortada kan. Batıda kan.
Kudüs ağlıyor şimdi.
Telaviv yanmalıydı boydan boya..
ElAksanın tepesinde bir serçe akıtıyor gözyaşlarını Filistinli çocuklara..
Ülkem ayağa kalkmalıydı. Kana kan . İntikam..
Sel olup siyonizme. Rüzgar olup İsrail’e. Yağmur olup yahudiye yağmalıydık baştan başa..
Ve sen hoş geldin ya şehri ramazan..
Bir su. Bir ekmek. Bir insan.
Yeryüzünde balayı yapıyor beyzadeler.Ülke kimin umurunda..
Selahaddin Eyyübi de ağlıyor mudur şimdi.
El Fetih savaşçıları çıkacaklarmı deliklerinden.
Yaşasaydı keşke Yaser Arafat. Leyla Halid..
Ve tün çan seslerinden uzak. Kanıyla yapabilselerdi Filistin bayraklarını..
Dört yanımız kan. Dört yanımız şehit.
Atom çekirdeklerinde can çekişen insanlık..
Yinede hoş geldin ey şehri ramazan..