Söz süzülmez, tane tane akar.
Ya altında, ya hizasında, ya da üstünde kalırsın...
Söz söylenir, söz yazılır, söz ya da okunur...
Anlayana mukadderattır anlamayana israftır....
Sözün özü yakışana, közü de aşığa söylenir. 
Çünkü aşık, sevdiğini hiçbir söze sığdıramaz...
Çünkü söz altındır, namustur, şereftir,
Onur, haysiyet makamının koltuğudur.
Söz, her salya sümük ağıza yakışmaz...
Sözlerinizin kıymetini ve değerini bilin, bilenlerden olun ki, 
yeni bir israf kampanyası başlatmayalım...
Günümüz artık söz israfını kaldıracak halde değil!
Eskidendi o, herkes bildiğini kendine saklardı.
Oysa söz şimdi pazarda, domates biber patlıcan,
kasapta da işkembe olmamalıydı...
Her şeye bir sözü olan, söz fukarasıdır, birazda sözsüz kalmayı deneyin.
İnanın söz de zenginleşmeye başlarsınız...
Boşuna dememişler, söz de sükut ta altındır...
Unutma(yın) geldiğin ağırlık kadar, gittiğin batmanlık olur...