Ben artık yazmaya, dile getirmeye utanır, sıkılır oldum. Bu şehirde 10 yaşını geçmiş, hatta 20 ila 30 yaş arasında ki araçların acayip acayip korna seslerinden bıktık usandık. Motosiklet ve bisikletlerde tuhaf tuhaf klakson sesleri, monte edilen ses düzenekleri ve ışık sistemlerinden kına geldi. Allah Aşkına artık “YETER”…

Kaldırımda yürüme kültürümüz hala sıfır. Tokmalar, insanların üzerine üzerine yürümeler, omuz atmalar, yakın temas yürümeler. Kaldırımda 3-5 kişi yan yana yürürken yol kapatmalar. Her zaman söyledim, yine söylüyorum. Bu Ordu’da yürümek Vallahi de sanat, Billahi de sanat. Allah Aşkına artık “YETER”…

Yine şu kaldırım kültüründen devam edeyim. Kaldırımda yürürken habersiz önden veya arkadan bacak aralarına kadar giren motor kuryeler ve bisiklet sürücülerine, yağışlı havalarda elinde tuttuğu şemsiye ile kafalara ve gözlere toslaya toslaya giderek puan (küfür) toplayanlara Allah Aşkına artık “YETER”…

Evimizden çıkar çıkmaz kapımızın önünden, işyerlerimizin içine varıncaya kadar, oturduğumuz kafe, restaurant, kahve, çayocağı, çay bahçesi, kısaca yer ve mekan tanımayan envain çeşit dilenciler, türlü türlü sözde seyyar satıcıların, insanlarla bir tek grekomen güreş yapmadıkları kalıyor. Gelde kurtul kurtulabilirsen. Allah Aşkına artık “YETER”…

Kısmen gündüzleri de rastlasak, araçlarının model ve markası ne olursa olsun, akşam ve gece saatlerinde afyon bakışlı araç sürücülerinin seyir halindeyken yürüyen gazinoyu aratmadıkları, buna korna ve eksoz gürültü kirliliklerini de eklemeleri ile sözde afilik, mafilik taslayarak tacizci soytarılara da Allah Aşkına artık “YETER”…

Bir yeter de yetkili ve ilgililere demek istiyorum. Bu şehirde artık insanın kendisine hakim olabilmesi de bir sanat oldu. Bu yüzden şehrin Şehreminine, İl Emniyet Müdürüne, İl Trafik Şube Müdürlüğüne, Zabıta Müdürlüklerine, çekilen bu zulüm, çile ve ızdıraplar adına Allah Aşkına artık “YETER” değil mi?...