Artık yazmaya gerçekten utanıyorum. Ne elim varıyor ne de gönlüm razı oluyor. Sözde 770 bin nüfuslu Ordu’da Merkez başta olmak üzere ilçeler, köyler, mahalleler, başıboş sokak hayvanları diye adlandırdıklarımız köpeklerden geçilmiyor.

Özellikle Altınordu ilçe sayısal üstünlükte başı çekerken bu ilçeyi sırasıyla sahildeki Ünye, Fatsa, Perşembe ve Gülyalı’nın takip etmesi de ilginç bir rastlantı olarak karşımıza çıktı.

Ordu’nun Gülyalı’dan Ünye’ye kadar bütün sahil ilçeleri resmen köpek istilası altında ama kimsenin kılı kıpırdamıyor. Mevcut hayvan barınaklarının yetersizliğinden defalarca bahsettik, manşetlerimize taşıdık, köşelerimizde yer verdik. Görüyoruz ki ne bir umursayan, nede kaile alan var. Bu önemli meseleye hassasiyet ve duyarlılık gösteren ne bir kurum, ne bir sivil toplum örgütü ne de bir babayiğit çıktı.

Hani bir terim vardır, kavga bitene kadar polis uzaktan bakar müdahale etmez, kavga bitince gider ya, işte bu mesele de aynen böyle bir durumda. Ortalığı istila eden bu köpeklerin çoğu hastalıklı, aç ve her an saldırmaya müsaitler. Şimdi bu hayvanlardan Allah muhafaza bir salgın hastalık yayılsa sorumlu kim veya kimler?

Bu hayvanlar aç dedik. Ortada bunları doyuracak ne bir kurum, ne hayvan severler camiası, ne de kendilerini hayvan dostu sanan sözde dostlar. Vatandaşa bakıyorsun vatandaş zaten akşam eve bir ekmeği zor götürüyor. Allah’ın yarattığı bu ağzı olup da dili olmayan hayvanlarımız nerede, ne zaman, ne yapacakları hiç belli olmayacak bir şekilde maalesef kaderlerine terk edilmiş olarak karşımızda duruyor.

Orta ve yüksek rakımlı ilçelerde de inanın manzara hep aynı. Ordu, baştan aşağıya adeta köpek istilası altında kalmış. Özellikle akşamın ilerleyen saatlerinde sokağa çıkmak artık mangal gibi bir yürek istiyor.

Bu hayvanlar saldırgan dedik. Neden? Hastalık, açlık ve beraberinde gelen saldırganlık da kaçınılmaz oluyor. Hayvanlar, insanların elinde bir poşet görse neredeyse insanın paçalarına yapışacak kadar olmuşlar. Durum bu kadar tehlikeli beyler.

Mevcut barınakların kapasitesini artırın ve barınak sayılarını çoğaltın dedik. Kime dedik acaba, görüyoruz ki sağır sultana söylemişiz. Şimdi sağır sultana bir çözüm önerisi daha vereyim. Bakalım bu kez duyacak mı? Hem de Türkiye’de eşi benzeri görülmemiş bir çözüm önerisi olacak.

Hani bu orman arazileri var ya orman. İşte bu arazileri tıpkı kent ormanı gibi hayvan koruma ormanlarına çevirin hem hayvanlar doğal ortamlarında kalsın. Hem de bu tehdit, zulüm ve işkence de sona ersin.

Bakın Avrupa’da ve bazı birçok ülkede tavuk ormanları kurmuşlar. Hem yabani tavuk hem de evcil tavuk neslini çoğaltıyorlar. Bizde de köpek koruma veya hayvan koruma ormanı neden kurulmasın? 

Ordu’da ve Türkiye’de çözüm mümkün iken evet hükümete de tavsiyem budur. Üstüne bir taş ve bir çivi dahi çakamadığımız şu orman arazilerini gelin hayvan koruma barınaklarına çevirelim. Korunaklı bir biçimde adına da hayvan koruma ormanı diyelim.

Bunun Ordu’da ki fikir babası ben olayım. Hayata geçiren de dehası olsun. Allah’ın yarattığı her canlının yaşam hakkına ancak ve ancak Allah son verir. Kul göz göre göre seyirci kalırsa vebali de kulun olur.

Ben teklifi sundum. Valiliği, belediyesi, çevrecisi, ormancısı, doğacısı, hayvan severcisi, ilgilisi, ilgisizi düzenleyin bir turnuva, kurun 11’lerinizi çıkın sahaya. Yoksa siz deha olmak istemiyor musunuz?