Aha geldik gidiyoruz. Ne anladık bu dünyadan.

Çocukluğumuzu okullar aldı. Gençliğimizi askerlik çaldı.

İş bulacağız yuva kuracağız para bulacağız diye diye anamız ağladı ve bir bakmışız ki hayat bizi ortaladı..

Kimleri şanslıydı bu ülkede. Kimileri torpilli. Kimileri savruldu hayatın tozlarında. Kimi şaraba vurdu kendini kimi intiharlarda mutlu olmayı seçti.

Bir ekmek için birbirimizi vurmuşuz. Bir ekmek için. Lanet olası bir fındık ocağı için kardeş, baba katletmişiz.

 Üç kuruş yere batasıca para için ne iftiralar atmışız birbirlerimize. Otuzbeş senedir kendi topraklarını bombalayan tek ülke olmuşuz.

Kendi seçmediği savaşlara sürüklenmiş askerlerimiz, polislerimiz. Kimi soğuk duvar diplerinde kimi sıcak yollarda kanla kaplanmış. Toprak bile tiksinmiş kanlarımızdan. Ne anladık bu hayattan..

 Baba parası yiyen züppelerin artıklarını sunmuşlar bize. Bebelerine süt alamayan babalar atmış köprüden kendilerini.

Çocuklarına defter kalem alamayan analar bedenlerini satmış hayasızca.

Benim insanım benim insanıma pusular kurmuş namussuzca..

Aha geldik gidiyoruz.

       Ne anlatacağız torunlarımıza..