Altı aydır gözü zamlarda olan memur ve emekli kesimi bu ay belirlenen yüzde 5.7’lik oranı duyunca şok üstüne şok yaşadı yine. TÜİK’in enflasyon rakamları gerçeği yansıtmadığı aşikar değil mi? Eskilerin bir sözü vardı. Kaşıkla verip kepçeyle geri alıyorlar diye. Şimdi parmakla yalatıp, kazanla geri alıyorlar.

Bu ülkede dar gelirli olmak, memur, işçi emekli olmak, üretici, çiftçi, esnaf olmak gerçekten ayrı bir kabiliyet ayrı bir yetenek istiyor. Eskilerde kemer sıkma dönemleri vardı. Şimdi kemerde belimizde açılacak delik kalmadı. Kemerin dibine kadar indik, kimsenin umuru yok.

Ne iktidar halden anlıyor, ne de muhalefet. Mutfakta can yanıyor, kan kaynıyor san ki. Refah düzeyimiz sıfırın altında, gelir düzeyimiz sıfırın altında, yaşam standartlarımız sıfırın altında, gelecek kaygımız sıfırın altında, siyaset ahlakı sıfırın altında, ya ekonomi, söylemeye gerek bile yok.

Bu ülkenin yüzde 5’i halinden çok memnun değil mi? Yüzde 4’ünün de tekeri düzde, yüzde 3’nün derdi de gelecekte. Yüzde 18’de memur, emekli, işçi çalışan tayfası yani günü kurtaran kesimi desek toplamda yüzde 30 eder. Peki ya yüzde 70’in hali nicedir. Onu da düşünmek bize kaldı ya daha ne diyeyim.

Beyler, o kadar çok israfınız var ki o kadar. Artık şu israf politikalarına bir son verin. Tasarruf politikalarını kamu da ivedilikle hayata geçirin. Müsrif kamu idareciliğine bir son verin. Son verinde şu tasarruf gelirleriyle memur ve emekli bir can suyu verin. Ha ne dersiniz? Bakın memur ve emekli kan ağlıyor. Bu ülkenin yüzde 70’i kan ağlıyor. Benden söylemesi…