Bugünlerin en merak edilen konusu! Uzaktan eğitime devam mı? Yoksa bir an önce yüz yüze eğitime geçilmeli mi? Her iki soru karşısında müfredatta, eğitimciler de, öğretmen, öğrenci ve velilerde şaşkın bekleyişlerini sürdürüyorlar.

Gerek yazılı gerek se ulusal basından haberleri ve özellikle de röportajları yakından takip ediyorum. Ne olacak bu işin sonu diye. Dünde yine birçok kanal mikrofonlarını öğrencilere uzatmışlardı. Özellikle de bugünlerde sınav hazırlığında olan ve sınava giren öğrencilerin yaptıkları açıklamalarda ki beklentileri hayli dikkatimi çekti.

Öğrencilerimizden birisinin yanıtı aynen şu şekilde: Biz evde üç kardeşiz. Üçümüzde okuyoruz. Ve üçümüzde sınav hazırlığındayız. Evimizde bir tane bilgisayarımız, bir tane de telefonumuz var. Sınav saatleri aynı gün ve aynı saate denk gelir ise üçümüzden ikisi dolayısıyla mahsur kalacak. Çünkü telefondan girmekte pek mümkün olmuyor. Biz bu durumda ne yapacağız? Diye sordu kardeşimiz.

Bir diğer öğrencimiz: Biz biraz kırsalda oturuyoruz. Evimizde bilgisayar yok. Telefondan da çok zorlanıyoruz. Kontör ve kota meselesi her zaman telefonumuz uygun olmuyor. Bu durumda ben ve diğer kardeşlerim ne yapacak? Bence sınavların okullarda pandemi kurallarına göre yapılması daha doğru olmaz mı? Haklı olarak sordu bu kardeşimiz de.

Çok klasik bir şekilde düşünüp işin hesabını yapmaya çalıştım kendimce. Aslında sınavların belirlenen gün ve saatlerde bütün önlemler alınarak okullarda yapılması bana daha mantıklı geliyor. İhtiyaçtan dolayı bilgisayarı olup olmayan, telefonu olup olmayan sınav tarihine kadar bir şekilde çalışıp hazırlanabilirler.

Lakin sınav günü uzaktan sisteme geçilirse büyük bir kaosun yaşanılması da kaçınılmaz olur diye düşünüyorum. Pandemi sürecinde her ne kadar eğitim sistemi kevgire dönse de, hiç olmazsa bundan sonra ki süreci sağlıklı ve sorunsuz atlatmak gerekmez mi? Bu işin uzmanları yol yakınken bir çare bulsun. Uzak mı? Yakın mı? Ben bilmem ama hayırlısı ne ise o olsun diyoruz…