Marketten dışarı adımımı atar atmaz hemen karşıma dikildi.

Boynu bükük,

Üstü başı perişan,

Gözleri, gözlerimin içinde,

Mahzun bir edayla tek kelime çıktı ağzından.

“Yardım et.”

Buralı değil, belli.

Üzülüyor insan.

Kendi kendine düşünmeden edemiyor.”Ne işin var burada?”

Marketin hemen kapısının ardında pusuya yatmış, çıkanların önüne atıyor kendisini.

Herkese aynı senaryo.

Herkese aynı rol.

Herkese aynı cümle.

Sonradan öğreniyorum ki; Suriyeli…

***

Dilenci sayısı hızla artıyor.

Üstelik yerli yanında yabancı dilencilerde ithal ettik.

Vatandaşların dini duygularını istismar edilerek yardım isteniyor.

Ne kadar ihtiyacı var bilmiyoruz.

Lakin dilenciliği meslek haline getirenler de yok değil.

Özellikle cami ve market kapılarını mesken tutuyorlar.

 
Ramazan ayı boyunca yardımlaşmaya önem vereceğiz.

Ancak bu mübarek ay içerisinde suiistimallere de dikkat etmeliyiz.

Gerçek ihtiyaç sahiplerini kendimiz arayıp bulmalıyız.

Dilenciliği meslek haine getiren ve halkın dini duygularını istismar edenlerin şehre girmelerini engellemelidir.

Gerçekten ihtiyacı olanlar,

Özellikle çevremizde yaşayanlar…

Yardım edelim.

Hayır yapalım.

Ama önce çevremizdekilerden başlayalım.

Unutmayın ki; eve lazım olan camiye haramdır.