Şu sıralar bizim memlekette tek derdimiz fındık. Fındıkla yatıp kalkıyoruz.

Fiyat açıklandı, herkes köyünde bahçesinde, fındığın dalına asılmış bir an evvel toplama derdinde.

Bir türlü ardı arkası kesilmeyen yağmurlar sonrası toprağa bata çıka yeşil altını toplamaya çalışıyor.

Hepsinin kafasında tek bir şey var artık.

Fındığı harmana atmak…

***

Diğer konuştuğumuz konular, sıkıntılar fındıkkabuğunu doldurmayacak kadar önemli olmadığından olsa gerek şimdilik ötelenmiş durumda.

Ekonomi, zamlar, işsizlik,  enflasyon, siyaset, kavga, dövüş, savaş derken, halının altına süpürdük her bir şeyi.

***

“Gülüyorum, oynuyorum ama eski oynaşım aklımdan çıkmıyor.” 

Uzmanlara göre Covit patladı. Hem de ne patlama.

Üstelik bu defa kılıç kalkan kuşanmış, daha acımasız, vicdansız.

***

Pek dikkate alınmasalar da, bar bar bağırıyor uzmanlar. Durumun vahamiyetine dikkat çekmeye çalışıyorlar.

“Covite yakalananların sayısı tahminlerden çok yüksek.”

“Yoğun bakım ihtiyaçları da artıyor. “

“Bir artış var ve biz de geçtiğimiz haftaya göre Covid-19 yoğun bakım yatak ve servis yatak sayımızı yüzde 30 oranında artırdık.”

“Kendinizi izole etmelisiniz, maske takmalısınız.”

***

Pek korktuğumuz söylenemez.

Hatta hiç çekinmiyor,  üstüne üstüne gidiyoruz.

Kimse maske takmıyor,

Kimse mesafesine dikkat etmiyor,

Eski telaş, eski ciddiyet, önlemler rafa kaldırılmış durumda.

Cesaret kanımızda var.

Gayet doğal. Uçağa kafa atarak durduran insanlarız biz. Covit kim oluyor ki?

***

Felaket tellallığı yapmak istemiyorum ama görünen köy kılavuz istemiyor.

Yine eskiye döneceğiz galiba.

Yine evlere kapanacağız.

Yine birilerinin canı fena yanacak.

Bizden çok uzakta olduğunu zannediyoruz ancak, Covit uzanıp dalından kopardığımız tekleme kadar yakınımızda.

Ocak dibinden kopardığı ışkını vurup, sırtımızda izini çıkarmak üzere.

Tecrübeyle sabit. Acısı oldukça ağır.

Ellerinizi ayaklarınızı yakan sırgan,

Sırtınıza vurduğunuz fındık  çuvalının ağırlığı hiç kalır yanında.