Hani bir laf var.

“Gülüyorum oynuyorum eski oynaşım aklımdan çıkmıyor.”

Durum vaziyet aynen böyle işte.

Vatandaş günlük rutin hayatını yaşıyor ancak,

Aklında her daim tek bir şey var.

Geçinmek, karnını doyurmak, ay sonunu getirmek…

***

Sahada olan partilerin temsilcilerine soruyorum.

Vatandaş en çok ne istiyor sizlerden?

Cevap gayet basit ve net.

İş,

Aş,

Karnı doymayan vatandaş başka bir şey düşünmüyor.

Doymadığı zaman başka memleketlere, başka topraklara gitmek zorunda kalıyor.

***

O yukarıdakiler ne konuşursa, konuşsun, neyi tartışırsa tartışsın, vatandaşa pompalanan suni gündem pek etki yaratmıyor.

Vatandaş o sırada tek şey düşünüyor aslında.

Bugün ne yiyeceğim?

Karnımı doyacak mı?

Akşama yatağa aç girecek miyim?

***

“Gülüyorum oynuyorum eski oynaşım aklımdan çıkmıyor.”

Bu memlekette yaşayan vatandaşın önceliği doymak aslında.

Cebine giren,

Cebinden çıkan…

Çok şey istemiyor ki onlar. Basit ve insanca talepler bunlar.

İşi olmalı insanın.  Özellikle gençlerin.

Akşamları eve gittiğinde ekmek götürebilmeli sofrasına.

Çocuğuna çikolata ya da gofret…

Bir de içtiği demli çayına bir parça şeker atabilsin o kadar.

Doymalı insan.

Doyabilmeli…