AH EŞEK AH…

Ah eşek ah…

Kabul et, yaptın bir eşeklik.

***

Nasrettin Hoca bir vakit eşeğini hava alsın diye, zar zor dama çıkarmış.

Bir müddet sonra  “Yeter artık inme vakti” diye çekmiş, çekiştirmiş, damdan indirmek için uğraşmış durmuş.

Kan ter içinde kalmış Hoca, ama nafile.

Eşek bir türlü inmemiş.

İnmemek için direnmiş durmuş.

Hoca “Ne halin varsa gör“ diye eşeği damda bırakıp inmiş aşağı.

Eşek bu.

Bakmış ki; durum “saldım çayıra, Mevla kayıra.”

Hiç kimse bir işine de karışmıyor.

Ne yapıyorsun, neden yapıyorsun diye soranda yok.

Ohhhhhh…

"Bundan iyisi Şam'da kayısı"

Üstelik bir de, dur, yapma, etme diyenleri de umursamıyor.

Ne oldum delisi olmuş bir vaziyette,

Kafasına göre takılmaya başlamış.

Oynama alanı bulan eşek, zıplamış durmuş damda.

Öyle zıplamış ki dam delinip aşağı düşüp ölmüş.

Dam çökmüş,

Ortalık toz duman içerisinde.

Ev harabeye dönmüş.

***

Ah eşek ah…

Yaptın bir eşeklik.

Akıbeti ibretle izleyen Hocamız hemen dersi çıkarmış tabi...

“Demek ki eşeğin mertebesini yükseltirsen, hem bulunduğu yere zarar veriyor hem de kendine.! "

****

Hikâyeden kim ne ders çıkarır bilmem.

Lakin soru şu.

Bu durumda kim suçlu?

-         Eşek diyenler?

-         Eşeği dama çıkaran hoca diyenler?

Sorunun cevabını az çok tahmin edebiliyorum.

Ben de ona kızıyorum işte.

Sen ki; yılların tecrübeli hocası,

Bilmiyor musun eşeğin eşeklik yapacağını?

Lakin bırak eşeği bir kenara.

Dam çöktü, dam…