DEVLETİ NE ZANNEDİYORSUNUZ

Kamuda ilk yıllarım.

1990’lı yılların Ankara’sı.

Nişanlıyım.

Ve Kolej civarında bir evi 3 kişiyle paylaşıyorum.

Çatı katı.

Ankara’nın ayazı, odamın kırık pencereden içeri girip,

Şöyle bir etrafı kolaçan ettikten sonra diğer taraftan çıkıyor.

Lakin yine de çok mutluyum.

Başkentte bir işim var ve devleti temsil ediyorum.

Giyim, kuşam,

Kişisel bakım çok önemli.

Kimi cuma akşamları Ordu’ya kaçıp,

Pazartesi günleri, otobüste Ankara sabahlarına uyanıp,

Belki de hiç gözümü kırpmadan işe gittiğim dönemler de dâhil,

Şartlar her ne olursa olsun,

Temiz gömlek,

Temiz kravat,

Ütülü bir takım elbise,

Düzgün bir saç,

Ve sinekkaydı tıraş olmak zorunluydu benim için.

Çünkü Kamuda memur olmanın bir ağırlığı vardı üzerimde.

Ben devletin memuruydum.

Sonraki yıllarda da bu sorumluluğu hiç kaybetmedim çok şükür.

***

Yıllar geçti üzerinden.

Emekli oldum.

Yıl 2025.

Bugün girin herhangi bir odaya.

Bakın içeridekilerin kılık kıyafetine. 

Saç yada sakala.

Kim amir,

Kim memur anlayabilecek misiniz merak ediyorum.

Özellikle belediyelerde, ipin ucu iyice kaçmış durumda.

Kot pantolonla işe gelen bile var. 

***

Bence bir çeki düzen verilmesi gerek bu salaşlığa artık.

Saldım çayıra, Mevla kayıra görüntüsünden kurtulmak lazım.

Temsil ettiğin makama yakışanı,

İşine olan saygını,

Vatandaşa olan sevgini,

Yaptığın işin karakterini yansıttığını unutmamak/unutturmamak gerek…

Devlet ciddiyettir.