Bir müslümanın bir işini görmek ve ona herhangi bir konuda yol göstermek ve yardımcı olmak ta sadakadır. Bu konuda Peygamber Efendimiz şöyle buyuruyor:

“Din kardeşinin bir işini yapana binlerce melek duâ eder. O işi yapmaya giderken, her adımı için bir günahı affolur ve kendisine kıyâmette ni’metler verilir.” (İbn-i Mâce)

“Din kardeşinin bir işini yapmak için gidenin, her adımında 70 günâhı affedilir ve 70 sevâb verilir. O iş bitene kadar, böyle devâm eder. İşi yapılınca, bütün günâhları affedilir. O işi yaparken ölürse, sorgusuz, hesapsız Cennet’e gider.” (İbn-i Ebi’d-dünya)

“Din kardeşine gülümsemen senin için bir sadakadır.” 

“Allah güler yüzlü ve yumuşak huylu kimseyi sever. “

“Müslüman kardeşinin yüzüne tebessümle bakmak, iyiliği emir etmek, kötülüğü men etmek, yolunu şaşırmışa yol göstermek, yoldan taş, diken, kemik vb. şeyleri temizlemek, kovamızdan Müslüman kardeşimizin kovasına su dökmek, görmeyene rehberlik etmek sadakadır” (Buhari) 

İki Müslüman karşılaşınca Allah 100 rahmet yaratır.

“İki Müslüman karşılaşıp biri diğerine selam verdiği zaman Allah’a daha sevimli olanı arkadaşına daha çok güler yüz gösterenidir. Birbiri ile musafaha (tokalaştıkları) ettikleri zaman Allah onlara yüz rahmet indirir, elini ilk defa uzatana (en güler yüzlü olana) doksan, ikinci uzatana on rahmet iner. (Hâkim) Hadisin bir başka rivayeti :”Allah en güler yüzlü olanına 90’nını verir” şeklindedir.

“İki Müslüman birbiri ile karşılaşır da musafaha ederler ve her ikisi de Allah’a hamd ederse küçük günahları affolunmadan ayrılmazlar. Zira musafaha kalplerdeki kin ve nefreti izale eder.” (Ebu Davud, Edeb, 142)

Hz. Peygamber (sav) bir sahabesi ile yolda karşılaştığı zaman onunla tokalaşır ve ona dua ederdi. Birisine kızdığı zaman “Hay alnı secdeden kalkmayasıca!” diye hitap ederdi. (Nesai)

Peygamberimiz: 

“Biriniz diğeri ile tanıştığı, yol arkadaşlığı yaptığı zaman adını ve kimlerden olduğunu sorsun. Bu aradaki sevgiyi ve dostluğu artırır.” Buyurmuştur. (Tirmizi, Zühd, 54)

>Hz. peygamber (sav) bir sahabesi ile karşılaştığı zaman o sahabe yanında durursa peygamberimiz (sav) de dururdu. Elini uzatırsa peygamberimiz (sav) de uzatırdı. O elini çekmedikçe peygamberimiz (sav) çekmezdi. O kimse ayrılmadıkça peygamberimiz (sav) ayrılmazdı. O kimse peygamberimizin (sav) kulağına eğilirse kulak verir, sözünü bitirip kulağını çekmedikçe peygamberimiz (sav) kulağını uzaklaştırmazdı. (Hatib-i Bağdadi, Tarih) 

>Yüce kitabımızda da bir tatlı sözün ve kusurları bağışlamanın sadakadan daha hayırlı olduğuna dikkat çekilerek şöyle buyrulur:

“Bir tatlı dil ve kusurları bağışlamak, arkasından eza ve gönül bulantısı gelecek bir sadakadan daha hayırlıdır. Allah, hiçbir şeye muhtaç değildir, halimdir, yumuşak davranır.” (Bakara 263). Peygamber Efendimiz; veren el alan elden üstündür, sadaka her türlü belayı def eder. Bela sadakanın önüne geçemez, Kaza ve belaları sadaka ile uzaklaştırın. Sadaka ömrü uzatır, rızkı çoğaltır buyuruyor. Bu anlamda sadaka, Müminin manevi sigortasıdır. Sadaka ile, sadakat ve sıddıklık (doğruluk) aynı kökten gelir. Sadaka ehli, dini, insani ve milli değerlerine sadakatla bağlı insan demektir. Sadaka ehli aynı zamanda sıddıktır, yani doğrudur ve doğrularla beraberdir. Öyleyse her Müslümanın hedefi sadaka ehli olmak, sadakada yarışmak ve Allah’ın verdiği nimetleri başkalarıyla paylaşmak olmalıdır.

Benim durumum yok, ne ile sadaka vereceğim diyen kardeşlerimize bir müjdemiz olsun!

Sadakanın en güzeli karşılaştığın kişiye selam vermen, hal ve hatırını sorman aynı zamanda güler yüzlü tebessüm etmektir.