Mecnunlar, leylalar, Aslılar, Keremler beklemeyi, beklerken de nasıl çileler çektiğini bilmeyenimiz yok. Beklemek sadece sevenlerin aşkı değil özlemle beklenen her şey. Araya giren mesafeler veya zamansız ayrılıklar yüzünden sevdiklerimizden ayrı kaldığımız zamanlar oluyor. Yürek burkan en etkili duyguların başında gelir hasret! Telafisi mümkün değildir ancak dile getirmek her zaman iyi gelir. Beklenen bir haber uzaktan gelecek biri. Eskiden postacının yolu gözlenirdi. Gözlerinin içine bakılır iki dudağından çıkacak kelimelere odaklanırdı. Günümüz de herkesin postacısı cebinde artık. Bu kadar yakın olmasına bu kadar kolay olmasına rağmen iyice uzaklaştık. Sanki insanlar sevdiklerinden kaçar oldu. Herkes bir ketum durumuna büründü kimse bir şey bilmesin diye birbirinden gizlenir olmuş.

Beklemek bekletmek özlemek özlem duymak bu kavramlar insanı hayata bağladıkça daha da tadı çıkar. Özlem ki bir başkasının özlemine tutkunluksa bir yerde hep aynı şeyi özlüyoruz. Büyük şair Yahya Kemal Beyatlı bir şiirinde

Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen neredesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!

 Peki, özlemek beklerken özlemek
 Kimine göre çok güzel, kimine göre de kötü bir duygudur. Kimi insan beklemeyi severken, kimisi de beklemekten haz almaz. Bazen beklemek, insanı çıldırtır. Bekledikçe özler, özledikçe zaman uzar, yıllar uzar, günler geçmez. Beklemek ve özlemek öyle bir şeydir ki, her geçen zaman insanı insana daha da yaklaştırır, her ne kadar yollar uzak olsa da…
 İnsan sevdiklerinden ayrı kalınca, bir daha bir araya gelmeyi bekler. Bir araya gelmeyi beklerken de, öyle bir özlem duyar ki, bu özlem kimi zaman büyür ve hastalık halini alır. Kimi zaman camlar ardından, kimi zam da kapılara gözlerimizi dikerek bekleriz. Yüreğimize işler özlemin acısı. Bazen dozunu kaçırır, çıldıracak gibi oluruz. Ama yine de beklemekten ve özlemekten vazgeçmeyiz. Özlediğimiz hasretle beklediğimiz her şeyin güzel olması dileğiyle.

Atilla Samat