BABAM...

BABALAR GÜNÜNE ÖZEL

Kırıldı kolum, kanadım
Kalmadı tutunacak bir dalım,
Ne başımı dayayacağım bir omuz
Nede kıvrılacağım bir kucak kalmadı Babam

Bıraktığın ellerde sen gibi,
Toprakla buluşup gitti,
Kiminin randevusu erken, kimisi geç
Bir saniye bile beklemeden gitti Babam

Elde kalanlar oldu iyi gün dostu
Kötü günde bir karışta ki parmak kadar yoklar
Gördüm koyun ile kuzuyu, gördüm postu
Seccadelerinde namaz bile kılınmaz Babam

Sen ayrılma iyilikten, helalden derdin
Ömrüm yarı oldu, öyle de oldum zaten
Nasihatların en büyük servet, mirasım oldu
Yüzüstü bırakıp gidenlerde kazancım oldu Babam

Çok soğudum, buz gibiyim,
Ayaklarım terliyor, sırtım karıncalanıyor,
Damarlarımda ılık bir esinti, bir meltem
Yüreğim seni arıyor seni sevgili Babam

Bir yanım değil, her yanım eksik
Gecem, gündüzüm fark etmiyor artık
İklimlerim hep aynı, inançlarım hep aynı
Kimse senin gibi kar etmiyor Babam

Çok yalnızım, çok halsiz, çok da kırgın,
Sen geliyorsun ya gözümün önüne
Yatak gibi, yorgan gibi, döşek gibi
İklimlerim değişiyor iklimlerim Babam

İsmine mana bir Din’in Ezan’ı kazandım
İyi huylu, can dost, güzel ahlaklı melek kazandım
Kazandıklarıma da yetemedim, yetişemedim
Vesselam sen gibi olamadım olamadım Babam

Oğul Şafak ömrü yarı da nihayet eyler,
Neylerse Mevlam güzel eyler,
Selam olsun tüm gelmiş geçmişlerimize
Bu can Hak’ka gelmeye artık can eyler…