Bir fındık sezonuna daha sayılı günler kaldı. 2017 yılı fındık hasadı için fındık üreticileri hummalı bir hazırlığa girişti. Bir yandan hasat toplamaya çalışan üretici, bugünlerde malum hem amele bulma telaşında hem de fındık fiyatı ne olacak diye bekleyişte.

Henüz resmi bir rekolte açıklanmaması da bugünlerde oldukça yadırganan bir durum haline geldi. İhracatçılar birliğinin yaptığı gayri resmi rekolte açıklamasında 650 bin ton dolaylarında olsa da hükümet bu rakamı henüz teyit etmedi.

Son günlerde en çok konuşulan ve en çok dillenen konu ise fiyat ne olur? Sorusu. Ben bu sene de ümitsizliğimi sürdürüyorum. Çünkü hala hükümet kanadından bir ses çıkmaması yine bizi serbest piyasa kurbanı yapacak gibi gözüküyor.

Yapamadık gitti. Ordu’da ve Karadeniz’de 120 yıllık bir tarihçesi olan fındık için bir devlet politikası yapamadık. Yıllardır raporlar hazırlanıyor, çalıştaylar yapılıyor, kabarık kabarık dosyalarla Ankara’nın yolu tutuluyor ama sonuç kocaman bir hiç ve kocaman bir nafile.

Bir fındık politikasını hazırlamak bu kadar zor olmasa gerek. Bölgemizde her seçim dönemi onlarca milletvekili iktidardan veya muhalefetten meclisin yolunu tutuyorlar. Tutuyorlar ama bir teklif, bir tasarı, bir kararname sunamıyorlar. Verdikleri soru önergeleri ile yetinmek varken, kanun teklifi sunmak neden işlerine gelmiyor anlamış değilim.

Fiskobirlik’ten, TMO’dan, Tarım Kredi Kooperatiflerinden hala çıt yok. İşte fındıkla ilgili bir tarım politikası gerçekleşmiş olsaydı bugün böylemi olurdu? 120 yıldır aynı hata, aynı eziyet, aynı işkence bu sene de devam edecek. Olan yine fındık üreticisine olacak. Ne birliklerden hayır var, ne de hükümetten. Gözünüz aydın alivreciler, gözünüz aydın tekelciler. Bu sene de 150 milyar dolar sizleri bekliyor. Alın tepe tepe kullanın şimdi…