Türkiye’de ekonominin iyiye hatta iyilere doğru gittiği her geçen gün artarak dile getirilse de insanların birbirine duydukları güven hissi acaba neden azalıyor. Özellikle piyasalarda azalan güven endeksinin büyüme ile bir alakası olup olmadığını ise kestirmek çok zor.

Veresiye döneminin bittiği, kredi kartları ile taksit dönemlerinin başladığı yıllardan bu yana gözle görünen tek gerçek o ki, hem piyasaların birbirlerine hem de insanların ikili ilişkilerinde güven duygusu neredeyse yok denilecek sevilere inmiş durumda.

Öyle bir devir, öyle bir hal almışız ki, paran varsa güvendesin, paran varsa güvenlisin. Artık söz, senet, bono ve çeklerde güven vermiyor. Ceplerde ki bu güvensizlik, gönüllere de yansıyor. Güven artık hal hatırda dinlemiyor. Devir artık bu devirde babana bile güvenme sözünün devri olmuş.

Peki bu güvensizlik karşısında biz nasıl büyümüşüz? Bir bilen var mı acaba? Vekillerin, bakanların, üstlerinin, üstlerinin üstünün aldıkları maaşlar, ikramiyeler, harcırahlar bir yandan dudak uçuklata dursun, Bin 400 Lira ile ay sonunu zor getiren asgari ücretliye varıncaya kadar nasıl büyümüşüz? Çok merak ediyorum.

Çünkü, paran biterse dostluğunda bittiği, paran biterse adamlığın da bittiği, paran biterse evinin, ocağının da söndüğü, paran biterse bir hiçsin olduğu dönemde nasıl büyümüşüz? Türkiye nüfusunun göçmen, sığınmacı ve mültecilerle birlikte 85 milyon olarak düşünsek, bu rakamın 3’de ikisinin hatta daha fazlasının yoksulluk ve açlık sınırıyla mücadele ettiğini biliyor muydunuz?

O zaman bu nasıl bir büyümedir? Adamlar asgari ücretliye 2 Bin Lira’yı bile reva görmezken, adamlar masa başında kırk takla atarken büyüyen kim?, Kim o zaman?, bildiğimiz bilmediğimiz 300-500 tane godaman mı? Eğer öyle ise ve birileri de çıkıp, bakın görün büyümüşüz canım çok büyümüşüz diyorsa, bunun adına ne denir peki?

Birileri belli ki devletin büyüklüğü ile piyasaların büyümesini karıştırıyor. Türkiye Cumhuriyeti Devleti, hiç tartışmasız büyük bir devlettir. Ama milleti cepten de, gönülden de ne kadar büyüktür? Onu da şimdi başınızı alıp iki elinizin arasına koyun bir düşünün bakalım. Fert olarak ne kadar büyümüşüz? Ne kadar büyüğüz.

Büyümüşüz evet işsizlik oranının çığ gibi büyümüşüz. Eğitimde başarı seviyelerinde, eğitimde, sağlıkta, bazı kamu kurumlarında şiddette büyümüşüz. Aile içi şiddet, boşanma oranlarının önüne geçilememesinde de büyümüşüz. Sosyal hayatta taciz, tecavüz ve şiddette, suça teşvik edilen çocuk sayılarının artışında da çok büyümüşüz. Alkol ve uyuşturucu tüketiminin artışında da büyüğüz.

Başladık ya bir kere bakın say say bitmiyor. Saymakla da bitmez zaten. Büyümüşüz değil mi? Hem de çok büyümüşüz. Büyüklük şimdi ceplerde, kasalarda değil mi beyler? Boydan uzamayla büyüme olmuyor. Geçim derdine düşen büyüklerin karnı aç beyler karnı aç. Açın artık gözlerinizi…