Gülüyoruz her geçen gün ağlanacak halimize. Gülmeye de devam ediyoruz. Hoş Allah gülmekten de ayırmasın…

Milli ürün ve temel geçim kaynağımız fındıktan başlayalım gülmeye ne dersiniz? 2016 sezonu fındık fiyatları 12-13-14 Lira derken daha millet gözünü açmadan düştü mü 7 Lira’ya kadar. Eeeee, hükümet yetkilileri ve tekelci firmalar, o zamanlarda fiyatın 15-20 Lira arasında bir beklenti içerisinde olan ve elinde fındığı kalan üreticiye, manava, tüccara, ‘hadi kardeşim o zaman satsaydınız’ deyince güldük mü ağlanacak halimize.

Geçen yıl Eylül ayının ilk haftasını hatırlıyorum. Esnafta, memur da, işçi de, emeklide bir heyecan, bir kıpırdama oluşmuştu. Sonbahar sezonuna hazırlanan esnaflarımız çektikleri ek kredilerle, aldıkları takviye çek koçanlarıyla, donattıkları mağazalarını, işyerlerini, dükkanlarını, bakkallarını sezon sonunda hüsrana uğrayarak patlayan çek ve senet sayısını 140 binlere ulaştırmayı başararak güldük mü ağlanacak halimize…

Ek kredi, taksitli avans, nakit avans, maaş avansı bağımlısı olan memur, emekli, işçi vatandaşlarımızın patlayan kredi kart sayısında da ülke genelinde ilk 15’e girerek güldük mü ağlanacak halimize…

2010 yılları başlarında evden kaçan, eşinden boşanan, sığınma ve rehabilitasyon merkezlerine yerleştirilen, huzurevi ve çocuk yuvalarına yerleştirilen kadın ve kızlarımızın toplam sayıları yaklaşık Bin 500’leri geçmeksen bu sayının 2016 yılı itibarıyla Beş binlerin üzerinde çıkmasıyla birlikte güldük mü ağlanacak halimize…

Çocuklarda sigara içme yaşının 9-10 yaşlarına inmesine, alkol, uyuşturucu madde bağımlılığı yaşının 12 yaşlara inmesine ve suça teşvik edilen çocukların dosyalarının her geçen gün daha da artmasına seyirci kalarak güldük mü ağlanacak halimize…

İhtiyaçlar bitmiyor, para yetmiyor, maaş yetmiyor, kazanç yetmiyor, fındık yetmiyor diyerek karı koca cinayetlerine, evlat ile ana baba cinayetlerine, akraba cinayetlerine, alacak verecek cinayetlerine, belden aşağı cinayetlere, aşk meşk, ayrılık, hasret cinayetlerine tanık ola ola güldük mü ağlanacak halimize…

Yerimiz rahatlıyor, genişliyor, alanlarımızda çok şükür sessizlik ve huzur hakim. Çünkü sevdiklerimiz, evlatlarımız, kınalı kuzularımız, yavrularımız bir bir ocaklarını terk edip sılanın yolunu tutuyor. Gözyaşlarımızı içimize akıta akıta güldük mü ağlanacak halimize…

Turizmde Deli Dumrul, eğitimde eksi Bin 500, sağlıkta taşra can çekişiyor. Orduspor’da cenaze namazını taa 9. Haftada kılmıştı. Pamuk ipliğine bağlana bağlana güldük mü ağlanacak halimize…

Güllük dediysek canım, kastımız fındık bahçelerinde ki güllük değil. Gülistan’dan gelen güllüktü. Kalkınmada refah payımız ülke sıralamasında 56. Sıralarda yer alırken, şimdi hep beraber düşünelim. Ordu, gerçekten Güllük Gülistanlık (mı?)…