Bütçe görüşmeleri nihayet bitti. 600 vekilin performansları yine parmaklarımızı ısırtmaya fazlasıyla yetti de arttı bile. Süreçte, “Namussuzluk” kavramından tutun her türlü itham ve suçlamalardan çıkın. İktidarı, muhalefeti ağzına ne geldiyse doldu boşaldılar çok şükür. Meclisi bu yılda yine adeta küfür ve hakaret pazarına çevirdiler mübarekler.

Biz izlerken utanıp sıkılıyoruz da, bunlar acaba bu konuşmalarının tekrarını izlerlerken ne yapıyorlar çok ediyorum. Aslında merak edilecek bir durumda yok yani. Ne diyecekler canım, bak ne güzel konuşmuşum, ne güzel ağzının payını vermişim diyenlerin sayısı eminim yüzde 90’dır. Memleketin ne halde olduğunu görmek için Meclis TV’yi izlemek yeterli oluyor.

Hazır memleket ne halde demişken, üniversiteleri fuhuş evleri benzetmesine çeviren sözde ilim adamına mı yanarsın, alnı secdeye bile değmemiş, merdiven altı sahte hocaya ana kız karı olmaya gidene mi yanarsın, kendisine vurduğu iğneden dolayı canı yandığı için sağlık görevlisine dayak atana mı yanarsın, neye yanarsan yan kardeşim. Bugünlerde yine yan dağlar yan türküsü meşhur oldu.

Siyaset cenahı gündemi saptırmak için yine başladılar. İktidar ve muhalefet, birbirlerinin idarelerinde olan belediyelerde taciz, yolsuzluk, hırsızlık, kaset maset yakıştırmalarına ve suçlamalarına. Sanki bu suçlama ve iddialar bugüne kadar hiçbir partide olmamış gibi böbürlene böbürlene çıkıp izi kalan çamurları savurmaya devam ediyorlar.

Memlekette memur aç, işçi aç, emekli aç, asgari ücretin altında maaş alan emekli hepten aç, asgari ücretle geçinmeye çalışan milyonlarca kişi aç, esnafın yüzde 80’i bitmiş, icra dairelerinde dosya koymaya yer kalmamış, bizim efendilerin zoruna bakın hele…

Tacizler, şiddetler her yerde her alanda kol geziyor. Evde şiddet, sokakta, çarşıda, pazarda hemen her yerde taciz, şiddet, bunlara birde tecavüz eklenince tabi gerisini siz düşünün artık. Ulaşım araçları güvenli değil, attığın adım güvenli değil, oturma organlarımızı nereye koyacağız diye kılı kırk yardığımız bu günlerde bizim efendilerin zoruna bakın hele…

Kendinize gelin beyler kendinize. Size bir ağbi, bir kardeş nasihatı vereyim. Siyasetçinin tarlası insandır. Siz o tarlada insanı nadasa bırakırsanız, insanlarda sizi nadasa bırakır. Unutmayın nadasa bırakılan siyasetçinin sonu da “SİYASET ÇÖPLÜĞÜDÜR” bilmem anlatabildim mi?