Hayretler içerisinde izliyoruz.

Ağzımız açık, bir o kadar şaşkın bakıyoruz olan bitene.

Yüce Meclise kendi ellerimizle gönderdiğimiz vekiller, sanki mahalle içerisinde bir kahvedeymiş gibi rahat ve vurdumduymaz bir vaziyette birbirlerinin boğazına sarılıyorlar.

Ağzından çıkanı kulağı duymuyor kimilerinin.

Sıkılmış yumruklar, kin dolu bakışlar, nefret dolu ifadeler, hakaretler,

Ağza alınmayacak sözler,

Mesnetsiz kurulan cümleler havada uçuşuyor.

Aksiyon filmlerini aratmayacak nitelikte tekme, tokat, yumruk, üzerine atlama aklınıza ne geliyorsa şiddetin her türlü görüntüsü sergileniyor.

83 milyonun gözü önünde.

Meclis çalışmaları bir anda sokak kurallarıyla yürütülüyor.

********

Meclis bu toplumun aynasıdır.

Tavan tabanın aynası niteliğindedir.

Bu görüntüler, bu davranış, bu etkileşim, kavgalar vatandaş nezdinde kabul edilebilir bir tablo değildir.

Ayrıştırır…

Böler…

Vatandaş zaten kendi derdinde.

Pandemiden herkes, her kesim olumsuz etkilendi.

Açlıktı, yoksulluktu, işsizlikti derken, çarşı pazarda fiyatlar almış başını gidiyor.

 Zaten kendi içinde barut fıçısı gibi dokunsan patlayacak durumda.

Nedir bu dil, bu üslup?

Topluma örnek olması gereken siyaset kurumu olarak vatandaşı daha da çok geriyorsunuz başka bir tarifi yok bunun.

********

Yapmayın kardeşim.

Neden kavga ediyorlar, neden bağırıp, çağırıyorlar diye soran çocuğuma davranışlarınızı izah edemiyorum.

Hoş görüntüler değil.

En önemlisi nedir biliyor musunuz?

Yakışmıyor…

Hem de hiç…