Çok küçüktük o zamanlar. Kar, kış, kıyamet, yağmur, çamur dinlemez her sabah okula girmeden önce hep birlikte okurduk. Sırada hazır olda duran öğrenciler, gırtlakları parçalanırcasına okurlardı. Türküm, doğruyum, çalışkanım,
İlkem: küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm: yükselmek, ileri gitmektir.
Ey Büyük Atatürk!
Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ve işte o en sonunda gurur duyarak bağıra bağıra haykırdığımız cümle ile biterdi andımız.

Ne mutlu Türküm diyene!

***

Dönemin Millî Eğitim Bakanı Reşit Galip tarafından hazırlanmış ve 1933 yılında uygulamaya konulmuş andımız.

Daha sonra 1972 ve 1997 yılında çeşitli değişikliklere uğramış.

Ve 2013 yılı Ekim ayında Türkiye'de okullarda andımız okunması uygulamasına son verilmiş.

Türk Eğitim-Sen bunun üzerine Danıştay'da dava açmış.

Danıştay 8. Dairesi de, 2018 yılında andımızı kaldıran yönetmeliği oy çokluğu ile iptal etmiş.

Sonrasında Milli Eğitim Bakanlığı, dairenin bu kararını temyiz etti. Temyiz üzerine dosya Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu'na geldi. Kurul da Andımız ile ilgili nihai kararı verdi. Buna göre Kurul, MEB'in itirazını oyçokluğuyla kabul ederek, Danıştay 8. Dairesi'nin yönetmeliği iptal eden kararını kaldırdı. Bu karar uyarınca okullarda Andımızın okunması kaldıran yönetmelik uygulanmaya devam edecek.

Yani bundan sonra andımız okunmayacak.

***

Türküm, doğruyum, çalışkanım, diye başlıyordu andımız,

Arada ”Ey Büyük Atatürk!  Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim. Derken,

Ve işte o en sonunda bağıra bağıra haykırdığımız o cümle ile biterdi.

Ne mutlu Türküm diyene!

Gurur duyarak,

Onur duyarak…