Bugünlerde gerek hükümet kanadından gerekse muhalefetten sıkı ve temkinli ekonomi haberleri duymaya başladık. Birine göre bir yanımız bahar bahçe, diğerine göre de yandım anam keten helvası. Helva bir yana zaten bu gidişle helvamızın kavrulmasana da ramak kaldı değil mi?

Hükümet, her ne kadar şu kadar büyüdük, bu kadar büyüdük, şunu yaptık, bunu yaptık dese de, muhalefet rakamlarla hükümetin açıklamalarını çürütmenin peşine düştü. Gerçekler zaten ortada. Vatandaş bir cebine girene bir de alabildiğine bakıyor. Maalesef ki cebe giren bir şey yok iken, alım gücünde ise zaruri ihtiyaçlara bile yetemez olduk.

Kimin eli kimin cebinde diye bir laf var bilirsiniz. İnanın insanlar çoktan beri her gün günü kurtarmanın peşindeler. Günü kurtaran o günü kendine kar sayıyor. Biz her gün sahadayız. Gördüğümüze, bildiğimize ve yaşayıp, tanık olduklarımızı yazıyoruz.

Adam soruyor bana! Türkiye’de asgari ücretin altında maaş alan SGK emekli sayısı kaç milyon? Bir diğer teyze de, evladım bir 2 bin Lira’nın altında kaç milyon emekli maaş alıyor? Diye, haydi verin cevabını. Her iki sorunun cevabı yaklaşık 8 milyonu buluyor. Bunların birde bakmakla mükellef oldukları kişi sayılarını üzerine koyarsanız, sadece Türkiye’de yaklaşık 20 milyon kişi açlık sınırında, 45 milyon kişi de yoksulluk sınırında olduğu ortaya çıkıyor.

Bunun üzerine bir 10 milyon kişi de dar gelirli ve orta direk desek, 75 milyon insanın geldiği noktayı eminim anlamışsınızdır. Geri kalan 5 milyonunun da kimler olduğunu zaten biliyorsunuz. Beyler, uzun lafın kısası! Boş tencere hem koca boşar hem de hükümet yıkar. Boş tencerenin yıkamayacağı şey yoktur. Buradan hem hükümete hem de muhalefete tavsiyem, tencere nasıl dolar? Bunun cevabını verin ve çözümünü bulun…