Ankara’dan, başkentten dönüyordum.

Yolum üzerinde camları buğulanmış fırının önünde durup, o meşhur Ankara simidinden almayı düşünüyorum.

Oldukça eski inşaat malzemesi taşıyan bir minibüsten inen yirmili yaşlarda iki gençle birlikte fırına girdik.

Ben aldım simidimi, parasını ödeyip tam kapıdan çıkmak üzereyken gençlerden birisi iki simit istedi.

Ardından ekledi.

“Post makinesi var mı ağbi?”

Tezgâh arkasında duran adam sinirlendi birden.

“Yok” dedi asabi. “İki simit 7 TL arkadaş, yok mu o kadar bozukluğunuz…”

Boynunu büktü genç. “Yok” dedi. “Yok ağbi…”

Almadan çıkıp gittiler fırından. Çalıştırıp motoru kayboldular gözden.

Simit alacak paraları yoktu ceplerinde.

Yüzleri Ordu’ya gelene kadar çıkmadı aklımdan.

***

Akşam haberlerde gördüm.

Benzine 77,

Motorine 31 kuruş zam yapılmış.

Her ikisinin litre fiyatı 10 TL’yi geçti artık.

Durun daha bitmedi. Aynı akşam kıçımızı sildiğimiz kâğıt bile zamlandı.

6’lı kâğıt havlu 25.75 TL’den 53.90 TL’ye çıktı.

24’lü tuvalet kâğıdı ise 66.90 TL’den 90.25 TL,

32’li tuvalet kağıdı 97.50 TL’den 131.50 TL oldu.

Zam, zam, zam…

Zam gelmeyen ne kaldı ki?

Yumurtayı bugün 2 TL’ye aldık.

***

Daha önce “porsiyonlarınızı küçültün” demişlerdi.  Art niyetli olmamak gerek. Neden olduğunu anlayabiliyorsunuz artık.

Yarın çıkıp birisi derse şaşırmam.

“Az yerseniz bağırsaklarınız daha az  çalışır.”

“Hem tuvalet kâğıdını daha az kullanırsınız, hem de cebinizde simit alacak paranız  kalır…”

“Tasarruf önemli…”