Boşuna çabalamanın bir anlamı yok, kimse yemiyor artık.

Zaman çok değişti.

Üstelik vatandaş eski vatandaş değil.

Pazarda elinde çantayla gezen her kimse, yaşı ne olursa olsun, tezgâhta satın aldığı sebze ve meyveye ödediği cebindeki parasının her kuruşunun öneminin farkında. Almıyor, gerekirse yemiyor.

***

Artık yemiyor vatandaş…

Piyasa öyle bir piyasa oldu ki; herkes ekonomist olmuş durumda.

Mecburen,

Hayat şartları gereği.

Neredeyse iğneden ipliğe yapılan zamlar,

Her üründeki fiyat artışları,

Kimin eli cebinde,

Karda mı zararda mı?

Kaşıkla mı veriliyor?

Kepçeyle mi alınıyor?

Ve en önemlisi sofrasına koymaya çalıştığı ekmeğin bile neden git gide küçüldüğünün farkında.

***

Artık yemiyor vatandaş…

Et yemiyor mesela.

Tavuk yemiyor,

Patlıcan,

Domates,

Fasulye,

Sıvı yağı damla damla kullanıyor,

Simit bile yerken dikkat ediyor artık. Yanında içeceği çayla birlikte ödeyeceği parayı düşünüyor artık.

Boğazından kesiyor mecburen…

***

Artık yemiyor vatandaş,

Olan bitenin farkında.

Kanmıyor artık,

Kanmış, kandırılmış ayaklarına yatıyor bilesiniz.

Sabrediyor. Sandık öyle yada böyle gelecek nasıl olsa önüne.

Bu durumda bile hala uçuyoruz, kaçıyoruz diyenler var ya, bıyık altından güldürüyorlar kendilerine.

Dedim ya; vatandaş yemiyor artık.