Dün son kez gittim. 50 yıllık özlem dün dizlerimin bağı çözüle çözüle bitti. 19 Eylül stadyumundan bahsediyorum. Çocukluğumda maçları izleyebilmek için elektrik direklerine tırmanışlarım, karşı yüksek binaların çatı katlarına çıkışlarım geldi aklıma.

Dün, AK Parti Ordu Milletvekili Metin Gündoğdu ve beraberinde ki heyetle birlikte biz basın mensupları son kez buranın Millet Bahçesi olacağı yönünde ki bilgilendirmeler yapılırken benim de içimde fırtınalar kopuyordu.

Gençliğimde de bu sahada bir iki yıl top koşturduğumu anımsadım. Gurbette olmadığım zamanlarda da maçlara gelişlerim, çok anım çok anılarım kaldı burada. Yalnız statta mı bu stadın önünde ki eskiler bilir toprak sahada yaptığımız turnuva maçları bile geldi hatırıma.

Son olarak, Ordusporumuz süper ligde iken basın mensubu olarak görev yaptığım dönemleri de buna ekleyecek olursam, üzüntümün ne kadar tarifsiz olduğunu sanırım sizler çok daha iyi anlarsınız. Elbette şehir bir şekilde nefes almalı. Ama bu şekilde olmalı mıydı?

Örneğin benim hayalimde buraya bir Orduspor Müzesi yapılsa daha iyi olmaz mıydı? Çevresi yine yeşil alan, otopark, cami vs. bu gibi bir proje daha harika olmaz mıydı? En azından anılarımızın, geçmişimizin bir araya toplandığı bir mekan neden olmasın?

Ben gibi orta ve daha ileri yaştakilerin de ortak arzusu bu yöndeydi. Keşke buranın projesi için Orduluların da bir fikri alınsaydı. Evet Ordumuza bir millet bahçesi şarttı. Ama yer olarak uygun yer burası da değildi. Dün sayın vekilde söyledi, dedi ki, Stadyumun önündeki binaları çok yüksek maliyetler çıktığı için kamulaştıramadık.

Yani bir stadyum alanından nasıl bir millet bahçesi çıkacak? Şimdiden çok merak ediyorum. Bekleyip göreceğiz artık…