Ordunun ana arterleri, köşe başları eşiliyor, kazılıyor, çukurlaşıyor, üstü kapanıyor.

Sıcak katran kokuları etrafa saçılıyor. .

İnsanlar daha rahat yürüsünler diye..

Çalışmalar doğru ve yerinde. Bu kazılar bitene kadarda katlanmak zorundayız. İhaleyi alan firmalar ne kadar bilinçsiz kazma vursalarda sonuçta orduda bazı şeylerin değişeceği görünüyor.

Ama her kazı yapıldığında ruhsuz bir insan kalabalığı oluşuyor bu kentte. Farkına varmıyoruz. Görmüyoruz.

Yada görmek istemiyoruz. Kentin ruhu, içi boşaltılmış. İnsanlar betonlaşmış.. Betonlar tüm bedenimizi kuşatmış. Nefes dahi alamayacak duruma gelmiş. Kendisi küçük adı büyük konulan bu kent yalnızlaştırılmış.

Adı Altınordu denilen bu kent ötekileştirilmiş. Artık bu kentte insanla beton arsında bir savaş başlamış. Beton adına insanların emekleri çalınmış. Ordu Allah vergisi doğal güzelliğini rantçıların insafına bırakmış.

Can çekişiyor. Doğa sevicilerin, çevre derneklerinin bir parmak sayısını geçmeyen savaşçıları mücadelelerini yoğunlaştırsa da kendileri de pek etkin olmadıklarının ayırdına varmış.

Bir kentin kent olabilmesi için beton yapıların olması değil kent ruhunun olması gerektiğini bizi yönetenlere bir türlü anlatamadık. Beton çaldıkça ruh yok olmuş. Ruh kayboldukça beton hakim olmuş.

Zaten istenende bu, bu kentte galiba.

Ve başarıyorlar..