Devletin tepesine kadar çıktı bu kelime.

         Eskiden raconu kesen bitirimlerdi. Sonra raconu mafya artıkları kesmeye çalıştılar. Mafyalar baktılar ki artık raconu maconu ipleyen yok, kesmekten vaz geçtiler, resmen tehdit etmeye başladılar.

         Herkesin raconu kendine tabi. En tepedeki işi racon kesmeye kadar götürdüyse herkes susacak. Caz yapmayacak.

         Peki bu ülkede racon kime kesilir. Raconu kimler yerler. Baktığımızda vatandaşın seçtiği muhtarlara racon kesilebilir.

         Baktığımızda racon kesilen muhtarlar racon keseni ayakta alkışlayabilirler. Bizim yörelerin muhtarları alkışladıkları raconcuya” Tamam efendim. Racona okeyde bide şu bizim fındıkla ilgili bir racon patlatta fındığımız yerlerde sürünmesin”. Diyemezler. Bizim muhtarlarımız” tamam sayın cumhurbaşkanım. Racona boynumuz kıldan ince ama şu fındığa bir racon çekte fındığımız, emeğimiz tilkiye çakala yem olmasın “ diyemez.

         Bizim halkımız” eyvallah reis. Raconun başımız üstüne ama ülkenin bu haline dur demek için bir racon rica ediyoruz” diyemez.

         Racon o kadar racondur yani. Eskiden racon kesenleri mahalleli tekme tokat döverdi. Şimdi mahalleli olmasa bile muhtarlar ayakta alkışlıyorlar.

İşte yeni bir embesil muhtar grupları oluştu.

         Bunlar hizmetmi edecekler sanıyorsunuz. Bakın Türkiye'ye muhtarlık müessesesi ayaklar altına nasıl düşmüştür.

         İyi raconlar.