Atatürksüz , öksüz bir eğitim yılı.
Kitaplarda sadece anı olarak mecburen öğretilmeye aday bir dünya lideri.
Hasta ve satılmış bir ülkeyi soğuk hoşaf sularıyla 7 düvel düşman çizmelerinden korumuş büyük önderimiz.
Andımız. Yeminimiz. Cumhuriyetimiz.
Anadolumuz buram buram.
Sütçü imamlarımız, seyit onbaşılarımız, kara Fatmalarımız, nene hatunlarımız ve eli ve alnı öpülesi binlerce isimsiz kahramanlarımız.
Yobaz bir eğitim müfradatının karanlık sayfalarında yok edilip varlıkları ortadan kaldırılacak.
Oysa Çanakkale, oysa Sakarya. Oysa Conk bayırı, oysa anafarta.
Top atışlarına göğüslerini siper eden nice yiğitlerimizin isimleriyle yazıldılar.
Müfredat.
Eğitime darbe vurmanın resmi aracı.
Oysa müfredatlara insanlığın, sevginin, saygının, barışın, hoşgörünün dersleri konmalıydı.
Oysa ders kitaplarımızda Çanakkale, Sakarya kurtuluş sayfaları kokmalıydı.
Acuzeliğin pespayeliğini sergileyen eğitim müfradatında keşke Anadolum koksaydı.
İstiklal marşımız çınlasaydı öğrencilerimizin seslerinde.
Şimdi bizim yavrularımız bir kapı kulu rollerinde öğrencilik oynayacaklar.
Lüks okulların içersinde belkide öğrenci olduklarını düşünemeyecekler.
Ata”sız öğretim.
Atamın büstünün süs olarak kalacağı izbe bir öğretim yılı.
Müfradat curcunası içinde tek tip okuyacak bir sürü kindar gençlik.
Müfredatınız hayırlı olsun..