Televizyonları açıyoruz.
Tam bir kara kutu. Diğer tabiriyle kararmış kutu.
Cinayetlerin bile naklen yayınlandığı bir döneme girdi ülkemiz.
Mutemadiyen cinayet haberleri.
O karısını vurmuş. Öbürü kocasını bıçaklamış.Diğeri sevgilisini pompalamış. O onu dürtmüş, bu bunu sürtmüş..
Falanda falan..
Ülkemizde artık iç açıcı bir haberi bile özlüyoruz.
Polis şehit haberleri. Asker şehit haberleri. Çocuk tecavüz ve cinayetleri. Kadına şiddet cinayetleri, intihar haberleri.
İşsizlik yolsuzluk. Hırsızlık.
Söğüşleme. Göğüsleme.
Tırtıklama. Mıncıklama.
Tekmili birde bu ülkede..
Yangınları, selleri, depremleri, maden göçüklerini, trafik kazalarını saymıyorum bile.
Toplu katliamları hesaba koymuyorum bile..
Tam bir cinayetler ülkesi olduk.
Hemde süsleme ve naklen taarfından.
Cinayetlerin artık magazinsele dönüştüğü tek ülke biziz diyebiliriz.
İnsanların acıları, göz yaşları artık birilerinin cebini doldurmaya başladı.
Cinnet cinayet, avantür, dram, komedi
Günün her saati Türkiye sinemalarında.
Yalakalık, cıvıklık, dalkavuklukta cabası.
Eskiden haberleri televizyonlardan alırdık
Şimdi eniştelerden alıyoruz.
O derece yani..