Dün Büyükşehir belediyesinin düzenlediği proje izleme gezisine katıldık..
2 Otobüs beş taksi gezdik yani.

Gazeteci olan olmayan, iki kalem oynatan oynatmayan, adını soyadını bile yazamayıp bu mesleğin içinde yağlama yıkama görevini alan harçlıkçı sözde basının karman çorman oluşuyla yaklaşık 2 saat dolaştık.

Başkan Enver Yılmaz projeleri tek tek anlattı.

Yapılan projelere sözümüz yok. Doğruya doğru .. gerçekten güzel şeyler başlatılmış.

Özellikle yeni yapılan stad ve spor kompleksi gerçekten güzel.

Çalışmalar yerinde ve güzel de asıl güzel olmayan görüntüleri gördükçe gördüğümüz güzelliklerde bir anda kaybolup gidiyor gözümüzden.

Ben dün basın olarak çok fazla bir gayrete şahit olmadım.. Gördüğüm sadece başkana yağcılıklar, yalakalıklar, dalkavukluklar..

Tabiri caizse Enver başkan tuvalete gitse tuvaletin kapısında bekleyen sözde gazeteciler gördüm..

Bu meslek adına utanıyorum ve diyorum ki.

Biz niye yazıyoruz kardeşim.

Biz niye sıkıntılara giriyoruz.

Ben otuz yıldır bu mesleği yapıyorum ama bir tek kendi doğduğum bu topraklarda bir basın mensubunun meslektaşlarını ayağa düşürdüklerini yine burada gördüm.

Etik, metik hak getire..

Mesleğin onuru yerlerde..

Beşeri duygular izne çıkmış.

Hep yazarım ya.. Bizim taş duvarlara, beton insanlara ihtiyacımız yok. Bizim asıl ihtiyacımız kaybettiğimiz duygular diye.

Bu duygular geri gelmedikçe gökdelen dikseler hikaye yani.

Millete yağlama yıkama bana yine esmer günler düştü…