Dünya üzerinde hiçbir spor kulübünün bir sezonun yarısına bile gelinmeden branşlarındaki tüm takımların küme düştüğünü tarih yazmaz.

Orduspor bu haliyle bir ilki başardı ve guennss rekorlar kitabına girmeye hak kazandı.

Önce Orduspor futbol sonra Orduspor Bayan basketbol, en sonunda Orduspor erkek voleybol. Bu üç branş cüce başkanlar tarafından yerle bir edildiler.

Bu çocukların emeklerine ne oldu?. Yazık değil mi?. Şayet bu kulübün formasını giyen cefakar oyuncular kadar bu kulüpte başkanlık yapacağız, yöneticilik yapacağız diyenler gayret gösterebilseydiler.

Şimdi hepsi dimdik ayaktaydılar. Cüce başkanlık anlayışı Yaşar Pamuk, Nihat Şensoy’la başladı Ali Yılmaz ve ekibiyle bir süre devam etti ve deniz bitti..

Un öğütmeyen değirmene şelekle su taşıyıp çarkı döndürmeye çalıştılar. Çark dönmeyince kendileri döndüler. Orduspor’a sahip çıkmaya niyetlenen insanların canlarına ot tıktılar, önlerini kestiler.

Avrupa’da Orduyu başarıyla temsil eden bayan basketbolu kobay takım yaptıktan sonra başarılı grafik çizen erkek voleybol takımının kapısına da kilit vurdurdular.

Cüce başkanlar zaten Ordu sporun başına geçtiklerinde kendilerine bile inanmıyorlardı. Hadi diyelim ki futbol takımının trilyonlarca lira borcu vardı ve altından çıkamadılar. Peki bayan basketbol takımının borcumu vardı.. Bu oyunculara beş çuval fındık parsı bile bulunup verilemedi ( verilmedi).. Ya erkek voleybol takımı?. Bu takımın oyuncuları çoğu zaten harçlıklarından harcayıp maçlara çıktılar. Gayette başarılıydılar. Kim çekti bunların iplerini?.

Orduspor’u idam sehpasına çıkarıp iplerini çekenleri biliyoruz. Hepsini yazacağız. Artık birileri hadlerini bilecek. Boş boş konuşanlarda susacak artık..