Orduda yeşil alanlar kalmamış. Doğa yok edilmiş. Sular erimiş.
Betonlar alabildiğine yükselmiş. 
Arabalar evimizin içine kadar park edilmeye başlanmış.
Ruhsatsız işyerleri sırf bizim partili diye es geçilmiş.
İnşaatlar gözümüze sokulmuş.
Yollarda köstebek yuvaları..
Şehir şehir olmaktan çıkmış uzatmaları oynuyor.
Bir iki çevreci bağırıp çağırsa da anlam taşımıyor.
Diyelim ki buraya kadar doğru..
Ne yapacağız mesela yeşil olsa.
Otmu yiyeceğiz.
Yeşil vardı da ne oldu. Ne alanlar yaptık. Yeşili ne kadar koruduk.
Ordudaki yeşilin siyaha dönmesi, betona dönmesi üç beş yıllık olay değil ki.. Yıllardan beri aynı sendrom yaşanıyor..
1990’dan sonraki iş başına gelen belediye başkanlarının bu şehrin yeşiliyle ilgili yaptıkları projemi var.
Herkes dandik bir park yapıp bırakmışlar.
ANAP’lı Fikret başkan, DSP li seyit başkan, CHP li seyit başkan zamanında da yeşili koruyanlar mı vardı.
Yeşil başka şey, çevre başka şey. Yeşili korumak yeşili değerlendirmek başka şey..
Eğer salt yeşilden bahsetmek gerekirse sahil yeşil. Dağlar yeşil.
Yeşil istemediğiniz kadar.
Fakirin evinin önündeki yeşilin yok olmasına seslerini çıkarmayan paralılar kendi evlerinin önündeki iki karış çimene dokundular mı?..

 Yeşil yok ediliyor diye bağırıyorlar..