Rahmetli menderesi görmedim.
Celal bayarı, cemal gürseli bilmem..
İnönüyü hayal meyal..
Osman Bölükbaşı, Tansu ÇİLLER, Yıldırım Aktuna, Turhan Feyzioğlu, Mesut Yılmaz..
İyisiyle, kötüsüyle bir döneme imza atmış isimler..
Ben doğduğumda 60 ihtilali olmuştu.
İhtilal çocuğuyum yani..
Rahmetli babamdan dinlemiştim.Bir torba mısırla yakalanmış bolaman jandarmasından 2 gün dayak yemiş..
Kendimi bulduğumda , aklım baliğe erdiğinde Çoban sülü vardı. Ispartaküs Süleyman Demirel.
Seyrek dişiyle sırıtır oyları çuvalla götürürdü.ünlü fötür şapkasını sallasa yüzde 40 oy alırdı..
Babam sıkı bir Demirelciydi..
Anamda babamdan korkusuna mecburen Demirel”e oy verirdi.
Rahmetli Demirel”le tam 6 defa karşılaştık iktidarda..
Adamcağız gitti geldi bu ülkenin üzerinde. Sonra rahatlayıp cumhurbaşkanı oldu..( Allah toprağını bol etsin)…
Başbuğu gördüm Alpaslan Türkeş rahmetliyi.ne mozaği ulan dedimiydi kurmaylar hazırola geçiyordu..
Deniz Baykal, Necmettin Erbakan ve Karaoğlan Bülent Ecevit ( Bu ülkede Amerikan sömürüsüne tek baş kaldıran lider)..
Siyasi kahramanlarımızdı..
Seviyeli bir konjoktür yaşanıyordu..
Çok başbakanlar eskittim ben.
Şimdiki siyaset yapanlar tırı vırı.
Gelsinlerde onlara geçmişte siyasetin ne kadar anlamlı ve önemli olduğunu anlatayım..
12 eylül darbesini bizzat içinde yaşadım.
Darbelerin ne kadar acı dolu, gözyaşı dolu olduğunu gözlerimle gördüm.
Ve bu ülkenin nerelerden gelip nerelere sürüklendiğini biliyorum.
İşte bizim yazdıklarımız onun için doğru ve onun için bazılarına alerji yapıyoruz.
Dünyada değişmeyen tek şey vardır.
Doğrular bükülür ama asla kırılmazlar..