Suriye Afrin de ve yurt için de son bir haftada 13  vatan evladı daha şehit edildi. Vatan, bayrak, istiklal naraları altında hain kurşunlara hedef oldular. Ruhları şad mekanları cennet olsun. Kahpe tuzak ve bombalar gençlerimizi bizden kopardı. Yine anaların, babaların yavukluların gönülleri dağlandı. Bebeler yetim kaldı.

Şehitlerimizin,  Konyalı, Bingöllü,  Artvinli, Ordulu ve Anadolu’muzun dört bir yanından.

Nereli olduklarının bir önemi var mı?

Elbette ki yok ama ateş düştüğü yeri yakıyor.

Doğru ateş düştüğü yeri yakar da, bu ateş şehit ateşi. Sadece ailesini değil, vatanına ve milletine bağlı olan inançlı tüm insanları yakar. Bu ateş basit bir ateş değildir öyle. Bu ateş doğusundan batısına, kuzeyinden güneyine herkesi yakar. Yakmalı...

Doğru diyorsun. Şehit aileleri ne durumda acaba?

Sen hiç şehit gördün mü? Hiç şehit cenazesine katıldın mı? Şehit ailelerinin yakarışlarını hiç izleyebildin mi? Hiç onlarla sohbet etme imkanın oldu mu? Ne diyorlar, ne düşünüyorlar? Onların o yakarışları var ya, sadece yüreklerindeki sızının dışarıya taşan küçük bir bölümü. Acılarını içlerinde, yüreklerinin en derininde yaşarlar. Bu öyle bir ailedir ki, şehidin anasından, babasından, kardeşlerinden ibaret değildir. Bu aile az önce bahsettiğim gibi yüreğinde bu sızıyı hisseden tüm insanlığın oluşturduğu geniş bir ailedir.

Yine de ailesindeki ateşle dışarıdaki ateş bir olmaz kanımca.

Elbette, kor ateş kendi ailesinin yüreğindedir. Ama uyuşturucu iğneler ne güne duruyor. Bak şehit yakınlarına şehit haberini bildirmeye giden rütbeli askeri personel yanında sağlık görevlilerini de götürüyor. Çünkü biliyorlar ki, kendilerini gören o ailenin korktuğu başına gelecek. Çünkü biliyorlar ki, bir gece öncesinde şehit anası sıkıntılı, kan-ter içerisinde uyanmak suretiyle gördüğü o korkulu rüyayı hayra yorsa da şehit edilen bir evladının olduğu gerçeği değişmeyecek. Çünkü biliyorlar ki, o hane o askerleri gördüğü anda yıkılacak. Yürekleri pare pare olacak. Ama o uyuşturucu iğneleri yedikleri zaman bir süre feryat figan edemeyecekler. O süre zarfında zaten rütbeliler işlerini bitirip gitmiş olacaklar.

Sabrımızı mı deniyorlar acaba?

Güldürme beni. O nasıl söz öyle. Sabrımızı denemeler filan olmaz öyle şeyler bizde. Biz alıştık artık 3 şehit vermişiz, 5 şehit vermişiz 9 şehit vermişiz  ne ki. Vatan sağolsun der geçeriz. Gözümüze perde inmiştir bizim.

Peki ne yapacağız?

Bak, sana şöyle anlatayım. Sokak ortasında vurulan bir Ermeni olsaydı, muhtemelen hepimiz Ermeni olur, sokaklara dökülürdük.

Vurulan ABD ya da İsrail askeri olsaydı, muhtemelen öyle bir şehir kalmaz, haritadan tamamen silinirdi. Sonrasında da ABD ve İsrail'in istediği gibi şekillenir ve yeniden dizayn edilirdi.

Orada vurulan bir PKK'lı olsaydı, o şehir de yerle yeksan olurdu. Tüm kamu malları yağmalanır, yakılıp yıkılır ve talan edilirdi. Hatta sadece Güney Anadolu’da  değil, bunların nüfuz edebildikleri birçok büyükşehirde benzer eylemler yapılırdı. Devlet yine milyonlarca lira zarara uğrardı. O bir bölücü durduk yere vurulmazdı, elbet vardı onu öldürmeye bir sebep ama o öldükten sonra belki onlarca masum insan bu eylemler neticesinde hayatını kaybederdi.

Bak, şimdi ne oldu, vurulan Türk askeri oldu. Şehit edilen bu vatanın evladı, vatanını ve milletini seven insanlar oldu. Ermeni olduk mu? Hayır... Şehir yerle bir oldu mu? Hayır. Farklı şehirlerde eylemler yapıldı mı? Hayır. Çünkü niye, şehit edilenler Türk evlatları, Türk askerleri de o yüzden. Şimdi anladın mı meseleyi?

Bak bundan sonraki günlerde ne olacak biliyor musun?

-Merak ettim ne olacak?

Televizyon kanalları şehitlerin memleketlerine uğurlanışı ile ilgili haber yapacak. Ardından şehit cenazesi omuzlarda taşınırken görüntüler verilecek. Birkaç siyasi 'bakın ben de buradayım dercesine' boy gösterecek. Şehit yakınlarının feryatları figanları da aktarılacak. Şehit toprağa verildikten sonra her şey normale dönecek. Bu süreç o kadar kısa ki, sadece 3 dakikalık bir haberle süreç normal bir şekilde işlemeye devam edecek.

Diğer taraftan gazeteler de şehit haberlerine yer verecek. Radyolarda cakkıdı cukkudu müziklerin arasında kısacak saat başı haberlerinde ilk sırada şehitlerle ilgili haberler duyulacak. Ertesi güne bunlardan da eser kalmayacak.

Ama önemli değil, önemli olan vatan.

Neyse, kapatalım bu bahsi, çok uzadı... VATAN SAĞOLSUN!