Ordu şehri arada bir vali sendromları yaşadı.

Taraflı davranan valilerde gördük.

 Siyasi etiketlerini asla bırakmayan siyasi tavırlı valilerde gördük.

Hatta Ordu insanlarını bütünleştirmeyi düşünmeyen ama Arap kardeşlerimize özel imtiyazlar sağlayan ve bizlerden üstün gören vali zihniyetleriyle de tanıştık.

Bu gün sadece makamına saygı duyuyorum kendisine duymuyorum anlayışından hem kendisine hem de makamına saygı duyuyorum anlayışını geliştiren bir valimiz oldu.

Bütünleştiren  bir valimiz, bütünüyle hizmet şiarıyla çalışan bir valimiz var.

Biz Orduda yaşayanlar olarak devletimizin atadığı valimizin hangi partiye oy attığının, hangi partiye destek olduğunun geçmişine bakmayız.

Biz valimizin bize gösterdiği ilgiye, insanlığa, hizmetine bakarız.

Şu an Ordunun insani yönüyle iyi bir valiye rastladığını söyleyebiliriz.

Çalışkan, gözüpek, yılmayan , ayrıştırmayan ve asla partilerin değil devletin  valisi olduğunu unutmayan bir bürokratımız var.

Kısa sürede çok uzun mesafeler keteden bir bürokratımız var.

Şiiri seven, edebiyatı seven, insanları olduğu gibi kabullenen bir sayın Seddar Yavuz”umuz var.

Orduda yaşadığımız yıllara bakınca gerçekten valimiz var.

Yani vali gibi valimiz, adam gibi valimiz var.

Güvencedeyiz.

Emin ellerdeyiz.

Baba şefkatiyle saçları okşanan çocuk sevinçlerindeyiz.

Sayın valimiz keşke yıllar önce Bu kente gelseydi demek geliyor içimizden, ama Ordu belki de onun sayesinde kaybettiği yıllarını çabuk toparlayacaktır.

Çalışmalarıyla övünüyoruz..Ordumuz ve devletimiz adına seviniyoruz.

Bizlere de sahip çıkılabilirmiş istenirse diye düşünmek istiyoruz.

Valimizi seviyoruz.

O artık bizden biri gibi.

Ve hep öyle kalacak…