Biz niye girdik Afrine.. Sınırımızda kol gezen terörist artıkları temizlemek için.. Geliyoruz dedik vatan hainlerine.. Geldikmi geldik. Sınır ötesine geçtikmi geçtik.

Füzeler bombalar roketler kurşunlar havada uçuştumu uçuştu.. Eyyy PKK. Eyyy Suriye.. Eyyy Esad. Sonra?.. 2 aydır Afrin kıyılarında debeleniyoruz. Öpmeye bile kıtyamadığımız gencecik bedenleri toprağa verdik veriyoruz..

Hani destan yazıyorduk. Hani taş taş üstünde bırakmıyorduk. Hani teröristler kaçacak delik arıyordu.. Amerika kimi zaman dostumuz kimi zaman müttefikimiz kimi zaman düşmanımızdı.

Rusya bir dostumuz bir düşmanımızdı.. Huzurlarında el etek öptüğümüz kıçı kırık Araplar bile iki gram fayda vermedi bize..

Araplar için Türk askerinin canları önemli değildi. Onlar için haremleri petrolleri ve saltanatları önemliydi.

Müslümanız diyen ülkeler müslümanın yanında değil güçlünün yanında İslam düşmanlarının yanında yer alıyorlardı..

Zeytin dalı harekatından nükleer bomba atma girişimine geldi çattı olay.. Amerika Rusyaya Rusya Amerikaya dolaylı olarak mesaj atıyordu.. Olan Türk silahlı kuvvetlerine yani genç Mehmetlerimize oluyordu. Yukarıda atlar tepişiyor aşağıda eşekler telef olmayı bekliyordu.. Ne olduda lehimize olan bir operasyon aleyhimize döndü.

Neden bu harekatta Amerikan conileri değilde bizim masum askerlerimiz kahpece vuruldu. Şimdi “Bizi afrine götür” diyenlere bakıyoruz. Hepsi deliğine çoktan saklanmış. Dün Suriye bataklığı. Bugün afrin tuzağı..

Savaşın adı Zeytin dalı.. Zeytin dalı olmadıysa Erik dalı sunalım vatan hainlerine..