Bugün gerçekten halkıma acıdım.
Ayağında yarım ayakkabı. Üstte yok başta yok yaşlı kadınlar yaşlı amcalar ellerinde bir bayrak öbek öbek minibüsten indirilip Ordu caddelerine salınmışlar.
Ceplerinde yemek alacak paraları yok. Şaşkın ördekler gibi yağan yoğun yağmur altında titreşip duruyorlar.
Yaşlı bir karı koca ziraat bankası önündeki teleferiğin ayağına oturmuşlar. Yanlarına yaklaştım. “Çay içermisiniz “diye sordum. Bir tuhaf yüzüme baktılar. ”Amca” dedim. Çayları ben ısmarlıcam. Para vermeyeceksiniz”. İkisinin ellerinde dürülmüş Akp bayrağı. Başını salladı amca.” Simitte yermisiniz “ diye sordum. yaşlı teyzenin karnı açmış.” Sen bilirsin oğlum” dedi amca. Onlara ikişer simit aldım. Bir çay ocağından büyük bardak çay aldım getirdim.
Mitinge geldik oğlum dedi amca. “Amca “ dedim miting akşamüzeri niye erken geldiniz”. “Bilmem ki oğlum şoför öyle dedi geldik”.
“Oylar Tayyibemi amca “ diye sordum.
“Tayyibe oğlum. Biz Tayyibçiyiz” dedi Amca. Yaşlı teyze gevrek simiti olmayan dişleriyle yemeye çalışıyordu.
Yağmur hızlanmıştı.
“Aman Tayyibten vazgeçme amca” dedim.
Uzaklaştım.
Sahilden Akparti otobüsü şarkı çalarak geçiyordu.
Recep Tayyip Erdoğan diyerek. Bir otobüse baktım. Birde yaşlı çifte.
İkisi de simit yemekle meşguldu.
Hay siyaseti batsın dedim.

Ve bir kere daha acıdım halkıma…