Biz soframıza makarna bile koyamazken makarnacıları savunduk.
Makarnaya biat etmeyin. Köle olmayın..adam gibi yaşayın. Hakkınızı isteyin. Bu devlet hakınızıgaspediyor dedik.
Sosyete mekanlarında bizi içtikleri pahalı kahve fincanlarının sapına bile layık görmeyenlere dedikki” gelin bu ülke barışın, kardeşliğin” dilini konuşsun”
Fındıkçılara dedikki” sizden kesip size veriyorlar. Emekleriniz penselvanya”yasoroza, lobilere, borsalara, yandaşlara gidiyor, sahip çıkın emeğinize”..
Dinlemediniz.
Çok kalabalıklarda ıssızlaştığınızın farkına varmadınız.
Evinizin önüne yıkılan bedava kömür torbalarının, evinizin kapısına bırakılan erzak torbalarının içindeki nevalenin kendi geleceğinizden , çocuklarınızın yarınlarından çalındığını anlamadınız.
Ucuz makarnaların kokusunda ülke çiçeklerinin kokusunu unuttunuz.
Çocuklarınıza ayakkabı bile alamazken harami saltanatlarına alkış tuttunuz.
Taşeron bir hayata sizi mahküm edenler şak şakçılık yapmaktan , bu ülkenin değerlerine sövüp gittiniz..
Yazdık dinlemediniz. Söyledik aldırmadınız.
Fersah fersah, yığın yığın paranın satılık uşaklarına tempo tuttunuz.
Yazanları değil yazamayanları taç yaptınız başınıza.
Bu ülkenin sapıklarını , tecavüzcülerini alkışladınız..
Efendilerine hizmet eden köpeklere toz kondurmadınızda, bizi harcadınız kolayca.
Oysa makarna bile koyamazken soframıza makarnaya kulluk yapmayın demek istedik sizlere.
Niyemi siyaset yapmayacağım ve yazmayacağım işte biliyorsunuz..
Don kişot olup yel değirmenlerine saldırmaya artık gerek yok.
Artık ret-kit olup sonsuz bozkırlarda özgürlüğün tadına varmak istiyoruz.
Sosyete mekanlarının sahte solcuları, Milliyetsiz milliyetçiler, abdestsiz namazseviciler.
Kömürcüler, makarnacılar, bulgurcular.
Biliyorumki hala izmirin dağlarında çiçekler açıyor..