Dünya ülkelerinde olduğu kadar, ülkemizde de çocuk lara karşı işlenen taciz olayları giderek artmaktadır. Kuşkusuz bu tür olayların ardında psikolejik, sosyal ve kültürel sorunlar yatmaktadır. Çocuklara karşı işlenen bu tür eylemlerin önlenmesi ve ya en aza indirilmesi için tedbirler alınması gerekir. Ancak bu tedbirleri sadece devletten beklemek yanlış olur kanaatindeyim. Lakin, anne, baba ve diğer aile büyükleri küçük oyunlar ile çocukların bu tür saldırılara karşı korunmasına yardımcı olabilirler.
Eş, dost, akraba, hısım evin en küçüğü ve sevimlisi olan çocukları sevmek ve öpmek isterler. Ancak çocuklar, kendilerini fazla öpülmekten hoşlanmazlar. O zaman yetişkinler ısrar etmeyecek çocuğun yanından derhal uzaklaşacaklardır. 
Küçük çocukları diğer aile fertleri dudaklarından asla öpmemelidirler. Çocuklarımıza elletmemeleri gereken organlarını da iyi öğretmeliyiz. 
Bunlar; göğüs kısmı, bacak araları ve poposu yani arka kısımlarıdır. Davranışlar öncelikle aile içinde terbiye edilmelidir. Çocuğun kalçasını ellemek, göğüslerini sıkmak veya cinsel yerlerini okşamak ebeveynlerin ve diğer aile fertlerinin sıkça yaptıkları hataların başında gelmektedir. Çocuk bu tür hareketlerin normal olduğunu sanarak kendini koruyamaz tavır içerisine girer ki bu çok hatalı bir tutumdur.
Çocukları bir başkası ile tuvaletlere asla göndermeyiniz ve çocuğunuzu kalabalık bir ortamda soyarak üst değiştir meyiniz. Bu tutum çocuğun karakterini direk etkileyen önemli bir etkendir.
Sokakta oynayan bir çocuğun ve ya okulda oynayan bir çocuğun yanına gelen bir yetişkin çocuğun ellenmemesi gereken yerlerini elerse çocuğun hareket tarzının, bağırarak en yakındaki yetişkine durumu anlatması gereklidir. Bu okullarda öğretmenler veya müdür olabilir. Diğer veliler varsa onların yanı nada gidilebilir. Sokakta oynayan bir çocuk bu tür bir davranışın karşısında bağırarak mahalden uzaklaşırken yalnızlıktan kurtulmalıdır. Çocuklara bu tür eylemlerle karşı karşıya kaldıklarında korkmadan ebeveynlerine olanı biteni anlatması tembih edilmelidir. Şeker ile, para ile, annen, baban çağırıyor diye çocuklar kaydırılmakta ve iğrenç tuzaklara düşürülmektedirler. Bu tür istenmeyen durumların başa gelmemesi için çocuklara küçük senaryolar halinde izahatlar yapılmalıdır. Çocuklarımızı asla kaderine terk etmemeliyiz. Bu tür eylemi Allah kimseye yazmasın ama olduktan sonrada muhakkak psikolojik destekler ile çocuğun beyni he laktan kurtarılmalıdır.
Üç aylık, üç yaşında, dört yaşında çocuklara tecavüz eden zihniyetler ile çocuklar ile bademleşenler, yurtlarda, kurslarda, vakıflarda bu tür iğrenç olaylara karışanlar hak ettikleri cezaları almazlarsa, bu tür eylemlerin artarak devam edeceği de unutulmamalıdır.
Her yerde, Her zaman önce çocuk güvenliği. 
Tedbir, öğüt, yalnızlıktan sakınmak güven verir.