Biz Orduda sahnenin önünde olanları görüyoruz.. Bizim önümüzde oynayan bazı oyuncular var.. Ama asıl oyun sahnenin arkasında.. Bizim önümüze stajer , amatör oyuncuları koyup sahne arkasında usta, profesyonel oyuncular iş tutuyor..

Önümüzde bir sürü ibişler, kuklalar, zenneler, palyoçalar,kavuklular takla atarken , arkamızda kurt sürüleri çakallarla baş başa mangır derdine düşmüşler.. Herşey güzel. Sade.. Yolunda. Denetleyen yok. Sorgulayan yok. Bu ne hal diyen yok..

Akıl tutulması yaşayan bir şehir.. Sessiz, dilsiz, sağır.. Vurdumduymaz, gamsız. Bananesiz.. Alınlardan akan alınterinin, paçalardan sızan emek yorgunluğunun bir değeri kalmamış.. Eskiden okullarda çok ders çalışan öğrenciye inek derlerdi. Şimdilerde çok çalışan insana keriz denilmeye başlandı..

Sahne arkası müthiş.. Kulisler yoğun.Sahne önü şaklabanlık.. Ordu sokakları komedinin daniskası.. Çay sıcak. İnsanlık buz gibi.. Rol modeliz. Verilen rolü oynamak için azmı diz çöküyoruz..

Sahne önü tozlarını yutmak için ne numaralar çeviriyoruz ne numaralar. Sahne arkasında 3 ü bir arada nescafe var beyler. Haberiniz olsun..