Yiğitler Dumlupınar’da, Sakarya’da, Çanakkale’de, Conk bayırında Duatepe de çıplak ayaklarıyla. Soğuk hoşaf sularıyla bu ülkeyi gavur işgalinden kurtarırken
Birileri Aydınlık yüzlü Kubilay teğmenlerin başını kesip top oynuyorlardı..
Yiğitler, anamıza, bacılarımıza yunan, Fransız, İngiliz soytarıları tecavüz etmesinler, beşikteki bebekleri süngülemesinler diye aç bilaç cephe cephe koşarken
Birileri Padişahlık sarayında fındık üstünde ceviz kırıyorlardı..
Düşman çizmelerine övgüler düzen, destanlar yazan padişah dümbüğü gazeteci Ali kemallerin aksine 
İzmir de yunan subayının alnına mermiyi korkusuzca sıkan ve vatan uğruna şehit düşen gazeteci Hasan Tahsinler vardı..
Yiğit imamlarımız vardı. Yiğit vatansever müftülerimiz, hocalarımız, din adamlarımız..
Birileri anasının dizinden tahrik olurken, birileri sabi çocuklarla nikah kıyarken, birileri hala bir yerime su kaçınca oruç bozulurmu diyenler varken
Bizim gerçek dindarlarımız ağızlarında dualar yaşlı omuzlarında cephaneler taşıyordu asil Türk askerlerine..
Annelerin elini öpüp cephede şehit olanların aksine, yeni doğan bebelerinin yüzünü bile görmeden düşman kurşunuyla al bayrağa düşen isimsiz kahramanlarımızın aksine
Soytarı saraylarında gavur komutanlarına ziyafet çeken ve karı ayarlayan cephe kaçkınları vardı.
Bizim Seyit Onbaşılarımız vardı. Kara Fatmalarımız vardı. Nene hatunlarımız, Ayşe teyzelerimiz, sütçü İmamlarımız, Merzifonlu ali babalarımız vardı..Onlar kahraman olmak istemediler. Onlar düşman çizmesiyle bu güzel toprakları kirletmek isteyenleri def etmek için her şeylerini feda etmek istediler ve ettiler..
Ve en güzeli yakaladığı hastalığı belli etmeden kimseye söylemeden gece gündüz yiğitlerimizle beraber cepheden cepheyi karış karış dolaşan , düşmana teslim olma zevkini yaşatan ve bu güzel Anadolu’yu bize armağan eden koca yürekli Mustafa Kemal Atatürk vardı..
Bu gün sizi hacca götüreceğim diyerek milyonları vuran ve Mısıra kaçan adamlar sarayda başındaki dondurma külahıyla besleniyor.
Bu gün “keşke yunanlılar kazansaydı diyen bir sürü şarlatan bizlerin paralarıyla sarayda kendilerine paye buluyor..
Bu isimsiz kahramanlar sayesinde okuyan, rahat yaşayan, bu ülkede yediği önünde yemediği arkasında olan bir sürü zerzevat Atamıza put diyor..
Bilmiyor ki anaları hangi yunan askerinin altındayken canı pahasına kimler tarafından kurtarıldı..
Bu ülkede siyaset falan yok..
Bu ülkede sağ- sol yok.
Bu ülkede kahraman falan yok.
Bu ülkede var olan tek bir şey var.
Bu ülke için cephede ölenler. Bu ülke için cepheden kaçanlar..
Doğrusu bu…