Sabah namazı sonrası oğlumu ziyaret ettim. Dertleştik. O her zaman ki gibi efendiliği ile dinledi dinledi. Baba dedi boğazım düğümlendi bir tas su versene... Başından aşağı ağzına doğru içeri verdim. Sonra yine helalleştik eve döndüm. Sonra açık televizyondan bir ses geldi... "Kurucu önder!" Benim kimsede hakkım olmasın. Ama 21 yaşında Kurucu önderin kurşunu ile ölen (Şehit olan demiyorum. Onlar için artık sıradan bir ölü!) evladım bekliyor olacak onları... (Bir şehit babasının notu)