Deveye demişler ki; boynun neden eğri?

O da demiş ki; nerem doğru ki?

Borç gırtlağı aşmış,

Ödediğimiz faizin hadi hesabı yok.

Lakin tribünlere oynuyoruz.

***

Kızı oğlanı evlendiriyorsunuz.

Salonda davetliler.

Erik dalını çalıp söylüyor orkestra.

Pistin ortasında vatandaş göbek atıyor.

Eller havada, herkes mutlu,

Yeni bir aile kuruluyor,

İki gönül bir araya geliyor.

Derken o malum an geliyor.

Müzik susuyor.

Mikrofondan anons yapılıyor. “Takı töreni”

Kız tarafı, erkek tarafı derken,

Davetliler sıraya girip gönlünden ne koparsa,

Karınca kararınca çorbaya tuz atıyorlar.

Malum bu zamanda yuva kurmak maliyetli.

Masraflar ağır.

Hatta deveye hendek atlatmaktan zor.

Bir bakmışsınız belediye başkanı/başkanları girmiş salona.

Etrafı kalabalık, yüzler gülüyor.

Tebrikler,

Cebinden kutu içerisinde çıkarılan çeyrek, yarım yada tam altın.

Yakalara fotoğraflar şahitliğinde takılıyor.

Alkışlıyor ahali.

“Helal olsun” diyor.

***

Ne kadar doğru bilmiyorum.

Meğer bizimmiş…

Meğer bizim vergilerimizmiş o takılanlar.

Hizmet kalitesi artsın diye ödediğimiz vergilermiş yakalardakiler.

***

Borç gırtlağı aşmış,

Ödediğimiz faizin hadi hesabı yok.

Araştırdığımda, bu iş için bütçe dahi ayrıldığını öğrendim.

Sadece bunun için değil, çiçek, çelenk, böcekte dâhil.

Tasarrufun elzem olduğu bu dönemde,

Bir kuruşu dahi dikkatli harcamak gerekirken,

Takıyorlar…

Ona, buna, şuna…

Hepimize…