Fındık gavsuğunu harmana döktükçe fındık fındık kokardı gavsuk.
Yemyeşildi. Çimen gibi.
Güneş vurdukça bırakıverirdi kendini.
Birkaç gün sonra yeşillik kendini sarıya bırakırdı sonrada kırmızıya.
Bbam arada bir gavsuğun içine girer ayaklarıyla altını üstüne çevirirdi.
Bir kalın pilli küçük bir radyomuz vardı. Pili sık sık biterdi. Harmanın bir köşesine koyar gecenin geç saatlerine kadar elimizle gavsuk ayıklar, radyo dinlerdik... 
Parmaklarımız yarım yarım yarılırdı lakin tek söz edemezdik.
Kolonya yoktu o zamanlar anam yarılan elimize gazyağı dökerdi. Ateş gibi yakardı gazyağı.
Demirel iktidardaydı. Babam radyodan ne zaman zam haberi duysa kasketini çıkarır başını derin derin kaşırdı.
Gavsuk harmanı köydeki bir ailenin geleceğiydi. Genç kızların gelinliği, erkek çocukların cep harçlığıydı..
Bizimde ret-kit”im, Tommiksimiz, teksasımızdı.
Arada bir lokum ekmek alır , arada bir mantar alır sıraya dizer kazma küpüsüyle patlatırdık.
Birde minik şeritler vardı. Duvara sürtüğümüzde ateş gibi kıvılcım atar ses çıkarırdı.
Kuş lastikleri çok satardı köy bakkalında. Kiraz dalından iki çatallı dal yapar lastiği bağlar incir ağaının altında serçe vurmaya çalışırdık.
Birde domates salatası güzel olurdu gavsuk harmanında. Anam basardı sirkeyi içine salatanın.
Bazen babam beyaz un bulur anama yağlı ekmek yaptırırdık.
Ne zaman patoz motorları çıktı harman bozuldu.Gavsuklar bozuldu.
Komşuluk bozuldu. Hatta babamın pilli radyosu bile çalmaz oldu..
Domates salatasına, yağlı beyaz ekmeğe veda ettik.Köy evimize bir daha tommiks, Teksas girmedi.
Gaymaklıbüskütüne bile yarışma yapamadık artık komşu kızlarıyla.
Babam fındık kavşağına gavsuk derdi. Çokta güzel söylerdi.