Ordu nail baba tekkesi değil. Öyle her önüne gelen bu Ordulunun alın terini alıp cebine atamaz.

Hırsızlığın bile bir raconu bir yöntemi vardır. Hırsızlık öyle gözümüzün içine baka baka anamıza küfür eder gibi yapılmaz.

Birileri resmen bunu yapıyor. Caddeler bir sürü puşt dolu. Kimi partisine güveniyor, kimi başkanına kimi sendikasına kimi emmisine kimi dayısına. Garibanın güvendiği tek dal ise ekmeği.

Yolların yapıldığına betona döndüğümüze bakmayın sakın. Suratsız zebani kılıklı adamların arasında helalinden ekmek bulmaya çalışıyoruz. Menfaat için yalandan sakal bırakanların himayesinde sözde dürüst kalmaya çalışıyoruz.

Yalandan sakalı bırakan imam tesbihini eline alan yollarda meskenlik taslıyor. Düne kadar bisiklete binemeyenlerin altlarında son model araçlar cirit atıyor. Düne kadar pantolonlarını çekemeyenler Grant tuvalet dolaşıyor. Ekonomi üç beş parti zamanelerinin banka hesaplarında dönüyor. Fındıkçıya emeğini çok görenler Suriyeli yamyamlara iltimas yapıyor.

Ciğeri beş para etmez adamlarda laci takım kırmızı gravat. Büyük şehir belediyesi desen adamına göre muamele.

Yüzlerinde meymenet olmayan bir sürü kaçak villacı daire başkanları. Almışlar götürmüşler yetimin hakkını, kulun ekmeğini.

Kendileri bağda çocukları barda. Oh ne ala. Sonrada sözde birlik beraberlik lugatları. Demokrasi nutukları falanda filanda..

Tekke değil burası. Gün gelir yedikleriniz takılır bir yerlerinize geberir gidersiniz…